De crisis biedt nieuwe kansen

Apart from the blossoms, the crops by themselves inside the Senecio genus are incredibly various in their styles. Most of them are certainly not especially significant and spectacular, but they all possess a appeal of their very own, and they’re exceptionally intriguing in their bodily range, especially if they’re compared with one another and with other crops. The genus Senecio includes numerous members that are *not* succulents, but a large number right here in South Africa have created succulent homes.
cheap louis vuitton http://www.alliedprojects.com/louisvuittoncheap.html

Actually when someone doesn’t understand then its up to other viewers that they will help, so here it takes place.

Beste Paul,

Allereerst de beste wensen voor 2009.
Mooi zoals u de huidige verandering beschrijft. In een God van vernietiging kan ik echter geenszins geloven, wel in de esoterische wijsheid, waarin sprake is van velerlei invloeden, welke in lichaam (materie) en geest (emoties) merkbaar is. Shiwa beschouw en ervaar ik als de vernietiging van persoonlijke of partijbelangen en traditionele denkpatronen. Voor de een zeer pijnlijk proces, voor de ander een groei en leerproces om tot samenwerking en innerlijke inzichten te komen. Onvoorstelbaar wat momenteel plaatsvindt. Zeer schrijnend hoe geleerd wordt concurrentie, geld, goede cijfers, gewin en hokjesgeesten na te jagen. De menselijke waarde, de betrokkenheid en samenwerking werd hierdoor terneergeslagen. Als zijnde automaten moeten vele mensen leven en werkzaam zijn voor een systeembeleid, bestaand uit allerlei plichten zonder dat deze inzichten geven. Hierdoor wordt de liefdeskracht ontkracht en vervangen door ferme taal zonder enig onderscheid. Het verbaast mij steeds weer hoe vaak en hoe velen met één vinger naar de medemens wijst en de drie vingers eigen hart totaal geen aandacht geven.
Menigeen kent de ander geeneens, men leest enkel wat er op papier staat geschreven en denkt zich daardoor als zijnde meer/minder zonder zich in het leven van de ander te verplaatsen of te stimuleren zichzelf te ontwikkelen als een waardig persoon.

Zelf beschouw ik de huidige tijd als zijnde barensweeën voor een ander leven, waarbij een ieder (on)bewust vele getijden zal herbeleven. Ik ervaar een verband tussen het naar de maan zijn gegaan en de huidige onrust. We mogen nu leren de aardse en geestelijke eb en (over)vloed te verstaan, welk zonder enig gevecht kan plaatsvinden, mits men dat wenst.
Re-ligie is oervertrouwen in Liefde, de her-verbinding hiermee. Geloofsovertuigingen zijn er zeer divers, veelal aangeleerd. Mensen leerden vanuit angst of als volgzame schapen te leven, ik eveneens. Vaak werden mensen door vele vormen van macht ten diepste bezeerd en verwijderd van zichzelf en de medemensen, zelfs in naam van God/Allah.
Wie leert hierdoor nog in Liefde te leven of aandacht te geven aan het innerlijke verlangen? Vrede, harmonie, geluk en het liefst in goede gezondheid? Wie leert er nog medemensen bij te staan, ongeacht cultuur of aangeleerde denkpatronen?
Niemand ontkomt er aan Liefde als zijnde het grootste gemis te ervaren. Mensen trekken liever beroepsjasjes aan dan hieromtrent openhartig zijn, dit toe te geven, laat staan dat men in staat is te geven. We leren zelfs te strijden tegen deze innerlijke onvrede en vergeten daardoor onszelf en het leven te accepteren en te ont-wikkelen van allerlei dogmatische denkpatronen om bij de eigen kern en levenskwaliteiten te komen. We leren (denkbeeldig) de beste te moeten zijn, waardoor het mooie in de mens zelden de aandacht krijgt welke noodzakelijk is om het beste in zichzelf te ontwikkelen ten dienste van de samenleving.
Hoe dan ook twijfel ik er geenszins aan dat elke crisis nieuwe kansen geeft om bewust te worden van de essentie van het leven, zowel wat betreft het bedrijfs- en welzijnsleven.
Geen enkel systeem kan de mens vervangen, toch wordt dit steeds meer gedaan. Misschien is dit technisch gezien mogelijk in de materie. Geestelijk gezien zal het echter letterlijk en figuurlijk tot grote armoede leiden en onnodig lijden veroorzaken. Systemen ten dienste en ter verlichting van de werkzaamheden zijn opbouwend werkzaam en eveneens voor een ieder te begrijpen.
Kunnen mensen, die ten dienste (moeten)leven van vastgestelde systemen, overtuigingen of als automaten als “normaal gezond mens” door het leven gaan?
Mijn boodschap is dat er meer is tussen hemel en aarde, dat alles in het leven met elkaar verbonden is om te leren op ondogmatisch wijze Liefde in zichzelf te ontwikkelen.
Ik, en met mij vele medemensen, zijn zeer vele emoties tegengekomen vanwege de hardheid en starheid, welke momenteel gehanteerd wordt in het beleid en hoe “normaal” dit wordt beschouwd. Er wordt in geld geïnvesteerd, vanuit allerlei regels en wetten geleefd en steeds minder in menselijke waardigheid vanuit het Hart.
Ik heb overigens enige ideeen, welke misschien kunnen bijdragen tot een veranderingsproces. In mijn ogen zeer eenvoudig, welk in het ingewikkelde leven zelden wordt begrepen. Ik ben echter geenszins in staat om hieromtrent te spreken met medemensen, die geen luisterend oor kunnen, willen of mogen geven.
Een fijne dag gewenst,
Met vriendelijke en openhartige groet,
Marian Muller
074-2432793

Geweldige repliek!

Beste Paul,

Dank u voor de nieuwsbrief. Helaas laat het woord ‘spiritualiteit’ nog steeds bepaalde mensen steigeren. Ik ondervind dit ook nog bijna dagelijks in onze galerie waarbij we als centraal thema ‘Licht’ hebben.

Heel direct dragen wij daarbij spiritualiteit naar buiten uit, maar we moeten voorzichtig zijn het alszodanig te definiëren omdat sommigen dit direct verbinden aan religie of esoterie. Hoewel ik ook deze aspecten niet wil uitsluiten is spiritualiteit meeromvattend.

Wij gebruiken daarom het woord ‘licht’: ‘art that’s uplifting, empowering and positive’. Waarlijke kunst geeft een reflectie van onze innerlijke positieve natuur, geeft kracht en verheft. Als je het op die manier uitlegt lijkt ineens iedereen het te begrijpen.

Het is goed toeven in een omgeving die ‘verlicht’ en er lijkt een grote behoefte te bestaan aan het geven van zin in die richting, zeker in een tijd waarin negatieve berichtgeving de norm lijkt te zijn geworden.

Ik wens u continuerende en verder ontwikkelende zingeving toe in uw werk als lichtbrenger voor manager en ondernemer.

Groet van Manu

Dag Paul, een mooie tekst; dankjewel! Een prachtige beschrijving van hoe ons leven in het verleden zich leek te moeten afspelen tussen dal en top. Vanuit het dal de top zien, weer weten wat geluk is, onbezorgd geluk. In de put zitten en hoog boven je het zonlicht zien..

Er zijn op dit moment heel veel berichten dat we naar een bijzondere tijd toegaan, een nieuw kosmisch energetisch ümfeld, om het zo maar even te noemen.
Deze Aardse densiteit zal zich voor ieder persoon heftiger aandienen, vanuit de Spirit is het echter veel makkelijker een toontje hoger zingen.. Leven vanuit een hogere frequentie in Liefde.
Al onze Aardse activiteiten zullen soepel lopen vanuit die Spirit, de hartsenergie. Hebzucht, egoisme, machtswellust etc. zullen heel veel kracht gaan kosten, en bijzonder uitputtend zijn. Niet meer natuurlijk.
Dit betekent dat het voor (mensen in) bedrijven eenvoudiger zal zijn zich te verbinden, zich bewust onderdeel te maken van de maatschappij, dan dat de eigenaar/directeur zich de koers van het bedrijf kan toe-eigenen en vanuit deze laag-energetische krachten kan (blijven) werken. Iedereen de les leest, en de dagen van bedrog zijn zeker over..

Dat business spiritualiteit mensen mag duidelijk maken dat het resultaat van een onderneming iets anders is dan het doel van de onderneming.. Daar waar alleen geld het doel is, is het einde onvermijdelijk. Geld dat we als resultaat noemen in het exploitatie-overzicht, ontstaat door het nastreven van het DOEL van de onderneming, dat is het credo. Het met plezier uitvoeren van de passie van het ondernemingshart is daarmee het enige doel geworden. Organisatie pas u aan!

Geachte Paul,

Ik ben het geheel eens met hetgeen u in deze nieuwsbrief stelt, zeker ook na het krantenbericht vanmorgen gelezen te hebben over een grote zorginstelling die zijn eigen vermogen in 1 jaar tijd heeft zien slinken van 24 miljoen naar 400.000 euro. Grote organisaties met als corebusiness zorg en ondersteuning aan mensen met een beperking zijn vaak zo gericht geraakt op financiën en onroerendgoed, dat de cliënt en de kwaliteit van zijn leven als uitgangspunt voor elke strategie geheel uit beeld is geraakt. Mensen en kennis op gebied van secundaire markten zijn aangetrokken voor invalshoeken die in de loop der jaren interessanter zijn geworden in de persoonlijke ambities van de leiders. En zo zijn systemen verziekt geraakt. Er bestaat geen werkelijke interesse meer voor hetgeen waaraan het bedrijf zijn oorspronkelijke bestaansrecht heeft ontleend. Eerder berichte de krant over de 73 miljoen die de overheid de afgelopen jaren aan tekorten in deze sector heeft gedekt. Ik denk dat we snel inzichtelijk zullen krijgen in hoeverre de financiële crisis zich doorstrekt in de non-profit sector welke zich heeft gevoegd in de profit markt.
Het is tijd voor mensen met een bijzondere interesse in de leerstoel Business Spiritualiteit opdat nieuwe zingeving in deze te groot geworden bedrijven terugkeert.

Beste Paul de Blot,
Ik ben erg geinspireerd geraakt door de teksten die ik van u via mail ontvang, door uw boek en door uw gedachtengoed. U verwoord de dingen zoals ik die zie,ervaar en voel.Het verbinden van spiritualiteit met business.

Ik zou heel graag van u willen leren en me ontwikkelen op het gebied van business spiritualiteit en ben op zoek gegaan op de website van Nijenrode of er een opleiding, lezingen of masterclass business spiritualiteit bestaat. Ik kan dit niet vinden.

Mijn vraag aan u is of er een studierichting of master class bestaat op dit gebied?

Met vriendelijke groet,

Emmy van der Knaap

Dag Paul,

Dank je wel voor het “mens zijn” !

Met heel m’n hart hoop ik dat een ieder die dit artikel heeft laten doordringen, vol vertrouwen aan dit nieuwe jaar is begonnen. Dan helpen we elkaar een stap te zetten naar wezenlijke verandering.

een hartelijke groet,

Clementine

Beste Paul,

Een mooie boodschap, hij heeft me in beweging gebracht, bedankt daarvoor. Ja, crisis heeft twee kanten. De pijn van de vernietiging en de kans op creatie tegelijkertijd. Shiwa is wat dat betreft goed gekozen. De Januskop die naar het verleden én naar de toekomst kijkt sluit -hoewel anders van geaardheid- hier bij aan. Naast het nú is er ook een ‘geweest’ en een ‘wat komt’. Je zou ook kunnen zeggen dat er alleen een aaneenrijging van oneindig veel ‘nu’s’ is. Veranderen kan zo bezien alleen in het nu. Als ik daar voor kies, tenminste. Nu is kiezen een vorm van wilsuiting, ‘doing’. Daarnaast is er het ‘being’. In being ligt groei op zielsniveau besloten. Ik versta daar de mogelijkheid onder om lessen te leren. De les van het concentratiekamp zoals u schrijft, die van de financiële crisis of die van de eerlijkheid en liefde, zoals bij mijzelf speelt.
Om te groeien is naast het stilstaan nodig om te kijken naar wat er ís. Het sattvische moment stelt in staat om een hoger bewustzijn (het lijkt net een computerspelletje, als je het ‘goed doet’ mag je door naar een volgend ‘level’) te bereiken. Arjuna die stilstaat op het slagveld en wordt geadviseerd door Krishna: Vecht Arjuna, dat is wat een krijger doet, zoals de zon schijnt en daar geen vragen bij stelt.
Ik ben naar karakter een optimist, ik acht het mogelijk is om vanuit de lessen die we leren de wil ten goede te praktiseren. Het goede doen, omdat het ‘t goede is. Bij uitstek een bijbels principe. Ik ben me daarbij goed bewust van het gelijktijdig aanwezig zijn van licht en donker, het verheffende en het neerdrukkende. Een balans die zeker niet automatisch in evenwicht is. En waar je je voor moet(?) inspannen, zoals Al Gore doet op het terrein van duurzame ontwikkeling.
Zou het mogelijk zijn om op organisatie- en samenlevingsniveau lessen zoals u die op individueel niveau hebt geleerd collectief te maken? Kunnen we ons als samenleving verheffen?

Met hartelijke groet,
Jules Hinssen

Ik heb veel bewondering voor uw manier van naar het leven kijken en heb genoten van uw proefschrift. Ik wens u een prachtig 2009. Hartelijke groet, Annemarie Slee

Beste Paul,

Mijn ervaring is dat we door pijn de noodzaak ondervinden om te moeten veranderen en beter te vernieuwen. Veranderen we niet, dan blijft de pijn. Veranderen we wel, dan verdwijnt de pijn. Dit is een moment van accepteren, welke keuze te doen. Dit raakt vertrouwen. Het niet bewegen en dus niet veranderen betekent de bestaande pijn accepteren. Maar het accepteren om de pijn te doen verdwijnen door verandering zorgt voor beweging. Deze veranderende beweging moet de mens raken op dieper niveau, zodat we kunnen en willen vernieuwen. Geldt juist voor organisaties die immers gedragen en gevormd worden door mensen. Vernieuwing raakt het hart van de mens en dus de organisatie. Deze vernieuwing brengt een vorm van opluchting met zich mee. Een moment van positieve impact. Dit doet het vertrouwen groeien. En daar wordt een mens gelukkig van. Gelukkige mensen dragen positiever bij aan de vernieuwingskracht van de organisatie. En inderdaad Paul, wij zijn toe aan meer menselijke organisaties met geestelijke bezieling!

Geluk
Gert-Martijn

Geachte Paul,

Van harte wens ik u een nieuw jaar, waarin u gezond en energiek kunt blijven inspireren en de kring geïnteresseerden zal groeien en groeien.

Dankzij de crisis durven wij schoorvoetend vernieuwen concreet te maken. De aardschok die de financiële wereld – het systeem – heeft geraakt gaat ons allen aan.
Getraind hoe we zijn, kijken we naar systemen, instanties en controle. We uiten spontaan afschuw over de leiders, de zelfverrijking, de corruptie, de vanzelfsprekendheid. Dit alles is echter oud, oud denken, oud handelen.

Echt vernieuwen is alleen mogelijk vanuit het individu en vanuit het individu naar en met elkaar. Het gaat niet om de rijkelijk aanwezige kennis en vaardigheden, maar om de Wil van het Zelf. Het gaat om het dichten van het gat tussen het uiterlijke van kennis en competenties met het innerlijke van gevoel, verbondenheid, liefde – Een Zijn.

Zo hoop ik dat we als we van ons af wijzen naar de systemen, de instanties, de controle, de ondernemingen, de quasi leiders, dat we onszelf insluiten en bewust worden welke kracht we bezitten om te vernieuwen, werkelijk te vernieuwen, zodat we vernieuwen als persoonlijke groei ervaren en als een waardevolle kracht aanbieden aan elke nieuwe morgen.

Warme groeten,

Arnold van der Beek

Graag wil ik u, prof. de Blot, een gezond en insprirerend 2009 toewensen.
Tevens hartelijk dank voor alle artikelen -online- van het afgelopen jaar,
een geweldige steun zo nu en dan !

Met vriendelijke groeten,

Anne Marie Willermann
Haagsestraat 52
2587 TK Den Haag

Dag Paul, een prima en zeer inspirerende tekst. En helaas/ gelukkig erg herkenbaar in mijn persoonlijke leven.

Het inspireerde me om je tekst aan bekenden door te sturen, voorzien van onderstaande tekst.

…….
Vandaag is gisteren niet meer. Moeilijk om te accepteren hoor.
De angst van het verleden ligt achter ons.

En het nieuwe is nog zo leeg en groot en onzeker;
de verleiding is groot ons aan oude zekerheden
van een vorig jaar te willen vasthouden.

Maar de ruiten beslaan door de warme adem van onze stem.
Heus, het is waar: het is écht, het is een N I E U W jaar!
Laten we in de kou de moed hebben om als de eerste bloem onze kop door de sneeuw te steken.

Welkom in het Land van Ooit!

Jan