We hebben geen houvast meer

31

Allen ondergaan we de gevolgen van de crisis. De grootste pijn is wel de grote onzekerheid op bijna alle gebieden. We zijn ons houvast kwijt en zijn niet meer zeker van onze baan, van ons inkomen, van ons pensioen, van onze toekomst? De stress slaat toe…

Crisis is vooral een schoonmaak van wildgroei en verouderde schijnzekerheden. We moeten groeien. Wat niet groeit, gaat dood en wordt opgeruimd. Na de schoonmaak groeien er nieuwe zekerheden die dieper geworteld zijn en beter houvast bieden aan de wisselvalligheden van ons leven. Ze zijn spiritueler.

Bij het beklimmen van een berg kunnen we verdwaald raken op de kronkelpaden. Dat maakt ons bang en onzeker. Maar als we aan te top gekomen zijn is alle angst weg want we kunnen alles overzien. In een crisis ervaren we eenzelfde proces. We lijken verdwaald en zijn onzeker totdat we op een zeker moment alles overzien vanuit een dieper spiritueel standpunt. Dat is onze innerlijke zekerheid van de geest.

Een moment van stilte kan ons van deze zekerheid bewust maken en doen beseffen waar het om gaat. Opeens ontdekken we dan waar het om gaat, wie we zijn en wat we eigenlijk graag willen. Dat is onze roeping. Het stilstaan bij onze diepste verlangens kan ons een gevoel geven van zekerheid en innerlijke rust. Het is alsof we het leven innerlijk kunnen smaken en proeven. Er groeit een zekerheid die de situatie overziet zoals een bergbeklimmer vanaf de top van een berg het geheel kan overzien. Op dit niveau voelt een moeder aan dat haar kind ziek is, ofschoon de arts niets kan vinden. Pas later blijkt dat de moeder gelijk had. Zakenmensen voelen opeens aan dat er een kans is waar ze op ingaan en slagen. Het is een zekerheid van binnen uit die het hart kan aanvoelen maar niet verstandelijk te bewijzen is.

Ik geloof niet in het toeval, maar wel in het feit dat kansen mij toevallen. Op die kansen kan ik enkel JA of NEEN zeggen vanuit een innerlijke zekerheid. In mijn leven zijn al mijn serieuze plannen mislukt. Mijn successen heb ik vooral te danken aan dergelijke kansen die mij toevielen en waar ik JA op zei. Dat werd vaak mijn succes. Ik wist niet goed waarom ik het deed maar ik had succes. Dit intuïtief aanvoelen van mijn kansen noem ik onze roeping, dat zijn onze diepste dromen en sterkste idealen die een bron zijn van levensvreugde en innerlijke zekerheid.

Helaas hebben we het vaak te druk om even stil te zijn of in te gaan op die roerselen van onze ziel. Een plotselinge opwelling van geluk of nieuw inzicht laten we voorbij gaan en zoeken een rationeel antwoord erop zonder te beseffen dat dit kostbare momenten zijn die ons toevallen. Deze spirituele gevoeligheid komt niet vanzelf maar vereist oefening. Vaker een moment stil zijn en je afvragen wat je aan het doen bent kan ons van de zin en essentie ervan bewust maken. Regelmatig door de dag een moment stil zijn schept innerlijke zekerheid. Een korte dagelijkse bezinning of meditatie kan ons hierbij helpen.

De door ten Have uitgegeven scheurkalender 2010 ‘Business Spiritualiteit’ met elke dag een spreuk en korte overweging kan eveneens goede diensten bewijzen.

Paul de Blot SJIn memoriam

Paul de Blot SJ (1924 ~ 2019)
Honorair Hoogleraar Business Spiritualiteit
Nyenrode Business Universiteit

31 REACTIES

  1. Goede morgen Paul,
    Ik heb wat reacties gekregen op mijn blog. Ik wil er een met je delen.
    De reactie is van Hans Oelen en ik heb er op gereageerd. Zie onderstaande teksten a.u.b.

    Als je er prijs op stelt zelf ook te reageren kan dat onder de blog en die vind je hier:

    http://www.keesvanderstel.nl/we-hebben-geen-houvast-meer/

    Hartelijke groet, Kees

    “”Hans Oelen
    zondag 26 mei 2013 om 15:09:30 (bewerken)

    Dag Kees,
    Ik ervaar elke keer veel plezier aan het lezen van je artikelen, dus veel dank voor je inspiratie…. echter, de kans blijft, zoals het zich nu aandient, dat wanneer je andermans kennis en inzichten gaat uitdragen, dat je mij niet weet te raken met dit artikel. Dit komt, omdat ik mogelijk in de knoop kom met bepaalde termen, waaronder zekerheid en onzekerheid wel de grootste zijn. Je (sic) schrijft bijvoorbeeld dat ‘De grootste pijn is wel de grote onzekerheid op bijna alle gebieden’. Ik ben er van overtuigd dat onzekerheid juist het grootste cadeautje is wat deze crisis ons allemaal brengt.

    We zijn allemaal al eeuwenlang op zoek naar gemoedsrust door enige mate van zekerheid, onszelf niet bewust zijnd, dat zekerheid altijd in ons verleden ligt en nooit gevonden kan worden in onze toekomst… en het grappige is, dat het NU helemaal geen behoefte heeft aan zekerheid.

    Het is dan ook de schijnveiligheid waar velen zich aan vasthouden, terwijl de enige plek die we kunnen bedenken, die ons alle mogelijkheden biedt waar we al eeuwen naar op zoek zijn, juist de onzekerheid is.

    Fijne dag vandaag
    Hans

    Beantwoorden

    Kees
    zondag 26 mei 2013 om 15:37:58 (bewerken)

    Hi Hans. Dank voor je comment en je compliment.
    Even voor de duidelijkheid! Dit verhaal is geschreven door Paul de Blot. Ik citeer of interpreteer Paul uitdrukkelijk en bewust niet! De column is dus letterlijk hetgeen Paul destijds schreef en zijn tekst spreekt me aan.

    Je schrijft dat het verhaal je niet raakt. Als ik de woordloop van je comment zo zie heb ik daar wat twijfels over….. . Het raakt je wel degelijk maar niet zo positief als ik je goed begrijp. Mij raakt de teneur van het (hele) verhaal positief.

    Persoonlijk heb ik de zekerheid (het houvast) in mezelf gevonden en dat lees ik ook in Paul’s woorden.

    De onzekerheid die jij aanhaalt: “de grootste pijn is wel de grote onzekerheid op bijna alle gebieden” houdt mij niet bezig. Om die onzekerheid als het grootste cadeau te zien gaat me evenwel te ver, ook al voel ik wel aan wat je bedoelt als ik een hoge metapositie inneem.

    Aangezien Paul de Blot ook zelf op mijn verzendlijst staat voor mijn blogs sluit ik niet uit dat hij zelf nog gaat reageren op je comment.

    hartelijke groet, Kees””

  2. Beste Paul,
    Ik hoop dat het je goed gaat.

    Omdat ik me nog altijd geïnspireerd en bevestigd voel door jouw column van november 2009, het jaar waarin ik in een workshop symboliek bij Eric Schneider in de cathedraal van Chartres een transformatie ‘heb ondergaan’, en een stevig innerlijk houvast heb gekregen, heb ik besloten deze column vandaag (26 mei 2013) door te plaatsen in mijn blog, vanzelfsprekend met vermelding van de schrijver, te weten……uwes edele.

    Ik ga ervan uit dat dat oké voor je is.

    Hartelijke groet,
    Kees

  3. Geachte heer de Blot, Beste Paul,

    Gisteren werd ik op uw werk geattendeerd op een seminar. Ik wil graag laten weten dat op een blije manier overvallen ben door uw visie en uw werk. Ik geloof dat de wereld meer mensen als u kan gebruiken. Mensen met een visie, en de invloed om deze door alle lagen heen, op een liefdevolle manier kenbaar te maken. Hartelijk dank voor uw inspirerende woorden.

    Het bovenstaande stuk deed me aan de woorden van een andere inspirator denken:

    Your innermost sense of self, of who you are, is inseparable from stillness. This is the I Am that is deeper than name and form.
    – Eckhart Tolle

  4. Dag Paul!

    Wat leuk en bijzonder dat je juist nu dit verhaal over innerlijke zekerheid vertelt waar iedereen in volle onzekerheid verkeert! Ben zelf al jaren op een manier aan het werk (in consumentenorganisatie)die ik altijd ad hoc noemde maar eigenlijk improviseren is. Heb een lange termijn planning heel globaal, korte termijn waslijstje, maar een blanco agenda! Van minuut tot minuut kijk ik wat er in de wereld gebeurt, waar ik op in kan haken met een artikel, een actie of een email met ideeen of felicitaties voor andere actieve organisaties, of een bijdrage aan een workshop of conferentie. Eigenlijk werk ik nu bijna helemaal op dezelfde manier als een improviserende musicus, zoals in de JAZZ. Luisteren, afstemmen, inspelen. En dat bracht me op het idee om het dan ook maar een “improvisatie organisatie” te noemen. En als ik verder kijk is dat ook de vorm die het duidelijkst te herkennen valt bij alle directe klantcontacten, zoals bij service-afdelingen, maar ook bij artsen en onderwijzers, bij politici en journalisten, en bij politie en hulpverleners in extreme vorm! Business spiritualiteit dus niet voor het mission statement, en ook niet voor de dagelijkse samenwerking, maar aan het andere uiterste van het spectrum cq eindprodukt. Dus ad hoc oftewel voor de korte termijn. Maar die korte termijn treedt nu opeens ook in werking omdat de marktsituatie opeens verandert en het hele bedrijf op korte termijn heel alert moet zijn. En ook dan (kunnen) ontdekken dat spiritualiteit en innerlijk vertrouwen de enige uitweg naar de toekomst zijn zoals je beschrijft. Een prachtig verhaal Paul!

  5. – Heeft de mens ooit ‘grip’ gehad of denkt de mens dat hij in een maakbare wereld leeft??
    – Het leven heeft de ‘mind’ geschept, hoe is het dan mogelijk dat de ‘mind’ het leven schept?
    – Hoe kun je zeker zijn in het leven als het leven in de ‘mind’ onzeker is??
    – als meditatie zou helpen om zeker te worden, waarom heeft het de mens tot nogtoe nog niet geholpen?

  6. Lieve Paul

    Wat een prachtige overweging over de kracht die we allemaal in ons hebben. Een kracht die zeker in een periode van tegenslag de kans krijgt om het negatieve om te buigen tot een kans van groei en vooruitgang.

    Toestaan dat het in je leven herfst en ook winter mag zijn doet de vreugde, passie en levenszin opbloeien in tijden van mooi weer en zomer.

    Jet omarmen van het leven na tegenslag heeft mij in mijn kracht gebracht en me groot laten dromen met de Creatieve Wereld, waarmee ik kwetsbare kinderen wereldwijd in hun kracht laat komen met creativiteit als middel.

    @Anja de Roos en @Caroline doe vooral waar je heel blij van wordt, volg je hart en droom groot, The sky is NOT The limit.

  7. “Vaker een moment stil zijn en je afvragen wat je aan het doen bent”

    “Stil zijn” enerzijds en “je afvragen wat je aan het doen bent”, houden we het liefst gescheiden. Op gepaste tijden even de ogen sluiten en stil zijn, kijken naar de lege ruimte en je één voelen met die ruimte. En op een ander gepast moment onderzoeken met wat je bezig bent.
    Bedankt voor dit mooie artikel.

  8. Dag Paul,
    dank voor de tip.
    Hoewel ik niet de weg kwijt ben, oefen ik me om meer gevoelig te worden voor de niet rationele antwoorden op mijn ECHTE vragen. Hoe meer ik erbij stilsta, hoe meer ik wil en hoe minder ik moet.
    Opvallend is dat ‘met en voor anderen’ nu belangrijker wordt.

  9. In 1999 begon ik naast mijn werk als freelance textielontwerpster een zoektocht voor mogelijkheden om helende kunst te maken. Mijn oude werk begon af te brokkelen en in 2004 nam ik ontslag van mijn nog enige vaste inkomen. Mijn kredietcrices was al in volle gang toch sprong ik in het diepe om mijn droom en missie te volgen.

    Mijn kredietcrises is nog steeds gaande, vaak heb ik met angst en beven anderen stappen gezet, de enige houvast was en is mijn innerlijk stem. Op de moeilijkste momenten spreekt mijn stem mij toe met advies. Ik leerde om telkens weer naar binnen te gaan om heel goed te voelen en te luisteren. Om heel anders in het leven te staan.
    Innerlijk ben ik een rijk mens geworden mijn dankbaarheid, liefde en vreugde voor het leven zijn met grote sprongen vooruit gegaan, prachtige ervaringen heb gehad.

    Om mijzelf te ondersteunen in het proces om oude patronen te doorbreken heb ik van alles ontwikkelt met recht ‘helende kunst”. Een prachtig pakket wat ook andere mensen op deze weg kan steunen Nu doe ik dit op hele kleine schaal maar ik ben op zoek naar mogenlijkheden om mijn werk uit te breiden om mijn kennis en inzicht te delen met anderen.
    Mocht u iets weten dan hoor ik dat graag.

    Met een lieve groet, Anja de Roos

  10. Lieve wijze Paul,

    ik had het niet beter en mooier kunnen verwoorden dit is exact waar het omgaat, vanuit je innerlijk naar buiten treden authentiek, en dat kost een paar jaar, sterker nog tot mijn dood mag ik de lessen blijven ontvangen en ik ben dankbaar, dankbaar voor 5 jaar jungiaanse lessen , mensen op mijn pad, de liefde van mijn leven waar ik al 45 jaar alles mee deel, samen grootgegroeit er is zo veel dat ik alleen maar mag genieten van alles wat ik mag ontvangen. Het geeft innerlijke rust en een weten dat we door wat dan ook gedragen worden.
    lieve groet
    wil

  11. Beste Paul,

    ‘Shoot for the moon, even if you miss, you’ll land among the stars!’

    Waarom is dit zo moeilijk? Voel me steeds verder af staan van deze wereld en alles wat erin leeft. Waarom? Omdat ik authenthiciteit mis, zie dat er veel mensen ( met mij) opzoek zijn naar deze kwaliteit, deze staat van zijn, maar door angst, afwijzing en inderdaad, onzekerheid belemmert worden om authentiek te zijn.

    Hoe zien de sterren eruit? Als ik het wist zou ik misschien wel schieten.

    Warme groet,
    Caroline van der Leeuw

  12. Ik ben het bijzonder eens met wat Paul schrijft. Probeer gedurende de dag, hoe druk hij ook is, momenten voor en van jezelf te creëeren. Desnoods even 5 minuten extra op het toilet… Rust/stilte opzoeken maakt dat er ruimte komt. Ruimte voor mogelijkheden, kansen.

    Als aanvulling op Paul: ik ben van mening kansen/mogelijkheden je niet toevallen. Ze *zijn* er al, maar ben jij in staat ze -door de ruimte in je- te herkennen en er mee aan de slag te gaan…

    Ik wens ons allemaal veel rust en stilte… om de ruimte te gebruiken en de kansen te ontdekken die er nu al zijn!

    Marten

  13. Graag bedank ik dr.Paul de Blot voor dit artikel. Ik herken de aanwijzingen die hij geeft: ja zeggen tegen kansen, ruimte geven aan diep verlangen door middel van bijvoorbeeld stilte. Naast de rationaliteit krijgt zo het spirituele aspect van mijn mens zijn de aandacht en rol die het verdient. Mogelijk met succes als gevolg.
    Eén vraag blijft mij bij: kun je dit alleen waarmaken? Zal de manager in de eenzaamheid van de individualiteit deze stilte, deze houding ten diepste kunnen inoefenen? Ik zou willen weten of en hoe Paul de Blot de verhouding ziet tussen individu en gemeenschap/groep.
    Ik ben ook nieuwsgierig hoe Paul de Blot de stem van de stilte ziet. Valt deze geheel samen met de innerlijke begaafdheid, of is de aanname mogelijk dat die stem een andere stem is, die spreekt in mij? En als dát zo kan zijn, wat betekent dat dan voor mijn verhouding met anderen, een groep of gemeenschap, de net als ik die stem zoekt te horen?
    Met hoogachting,
    Pieter van Winden

  14. Ode aan dit artikel. Ik onderschrijf volledig dat vanuit stilte de beste dingen voortkomen. Een rondje (hard)lopen in een mooie omgeving gaat voor mij boven een meditatie. Oplosssingen vallen mij dan toe, om uw woorden te gebruiken. Ook voor mijn kinderen laat ik het soms gelden: verveel je maar even, je zult zien dat het helpt om iets geheel nieuws te ontdekken!

"Wat is uw reactie? Mede namens de andere lezers bedankt voor het toevoegen van uw bijdrage. Laat een reactie achter, of reageer op elkaar. Bedankt aan alle lezers die dit weblog verrijken met een persoonlijke reactie." - Team pauldeblot.nl

NB: Uw emailadres wordt nooit gepubliceerd. Reacties met meer dan één link worden eerst gecontroleerd. Link alleen naar relevante websites. Gebruik uw reactie niet voor commercie.


9 + 1 =