De crisis is het gesprek van de dag en de gevolgen van de crisis zijn nog steeds sterk voelbaar. Voor velen gaat het om iets dat zich buiten ons afspeelt en waar wij slachtoffer van zijn geworden. Maar wie eerlijk is zal ontdekken dat het om onszelf gaat. We ervaren persoonlijk een dieptepunt waar we geen raad mee weten.
Bij groeien en vernieuwen vallen oude zekerheden weg. Ze werken niet meer in de nieuwe situatie. We worden bang, verliezen alle houvast en raken in paniek. We zoeken nieuwe zekerheden maar weten niet hoe. In ons denken en doen vinden we geen uitweg. Dat is een crisis, waarin alle duidelijkheid weg is.
In het tijdperk van de koets voelen we ons veilig op de weg in een door paarden getrokken rijtuig. Maar met de komst van het snelverkeer voelt men zich in een koets op de snelweg hoogst onveilig en onzeker. Elke verbetering van de koets is vruchteloos. Er is een radicale vernieuwing nodig en het oude moeten we opruimen. Er is een dubbele salto vernieuwing nodig door een inzicht dat het verstand overstijgt door een inzicht van binnen uit op het zijnsniveau. Dan komen we ertoe om te leren autorijden.
De steeds snellere ontwikkelingen van onze omgeving zijn verstandelijk niet meer bij te houden. Alles wat we hebben blijkt in een volgende groeifase onbruikbaar. De mensen dachten verzekerd te zijn van de toekomst door geld en macht. De crisis heeft deze zekerheid aan het wankelen gebracht en men slaagt er niet in de verloren stabiliteit te herstellen. Enkel een radicale vernieuwing door innerlijke geestelijke waarden kan onze zekerheid herstellen. Dat zijn de zekerheden die geworteld zijn in de diepste zin van ons bestaan. Dat is vertrouwen, geloofwaardigheid, medemenselijkheid.
We voelen ons sterk als we vertrouwen hebben, als we vrienden hebben die ons niet in de steek laten, als we idealen hebben waar we van dromen, als we mensen ontmoeten die menselijk zijn. Dat zijn spirituele krachten die geworteld zijn op het diepste zijnsniveau van ons menselijk bestaan. Dat is onze roeping op zijnsniveau die ons tot grootse dingen in staat stelt zodat we evenals Obama kunnen zeggen: “We can do it!”.
Deze ommekeer van inzicht om tot innerlijk houvast te komen komt niet vanzelf. We moeten er iets voor doen, zoals regelmatig een moment stilstaan en zich afvragen: waar ben ik mee bezig, waar gaat het om, wat is de zin hiervan? Zelfs in dieptepunten van het leven als we geen raad meer weten, kan er een moment komen dat we kunnen zeggen: het is goed zo! Het einde van het jaar is een goede gelegenheid om hierop te reflecteren.
Beste Paul,
sinds uw speech op de MKB krachtcentrale ben ik een fan. Ook deze keer vol aandacht uw nieuwsbrief gelezen.
Ik geloof sterk in dicht bij jezelf staan, telkens jezelf o.a. afvragen ‘wat wil ik’ ‘waar sta ik’ ‘waar wil ik heen’ etc. Geloven in je eigen authenticiteit en wat je kunt bereiken door dicht bij jezelf te blijven.
Van mij mag u nog lang inspirerende blogs en speeches blijven geven.
Bedankt,
Sandra Galjaard
Triskelion Advies
@Sandra Galjaard: dank voor je enthousiasme Sandra. Ik ga ermee door
Het is mooi om te lezen, Paul, dat je je betrokken en o zo ware boodschap blijft uitdragen. Ik denk ook dat die boodschap heel hard nodig is en blijft.
Veel bewondering heb ik voor jouw wijze woorden. En wat leuk, die onderscheiding die je hebt gekregen. Volkomen terecht!
Hartelijke groet,
Sandra
@sandra verbruggen: hartelijk danki voor je support Sandra. Het doet me goed
Dag Paul,
Hartelijk dank weer voor uw inspirerende woorden. Mooi geschreven!
Het leven is dynamisch. Een grote continue beweging. Dat is wat werkelijk IS, scheppende energie. Omdat we ons aan schijn-werkelijkheden vastclampen, kan het letterlijk geen standhouden. U wees mij in verband met mijn vraag over zingeving op Viktor Frankl. Graag citeer ik Viktor Frankl hier ook nog maar een keer:“De vraag naar de zin van het leven is eigenlijk een verkeerde vraag. Het is het leven dat vragen stelt. Aan ons. Ons hele bestaan is niets anders dan antwoord geven.”
Hartegroet,
Vonny Nuijten
@ Vonny Nuijten: Dank voor je aanvulling en support Vonny
Geachte mijnheer de Blot,
Ik lees met belangstelling uw nieuwsbrief. Het geeft me inzicht in het denken van mensen die nauw betrokken zijn bij de dagelijkse werkelijkheid. In deze nieuwsbrief of weblog zoals dat in modern vakjargon heet, proef ik een beetje wanhoop, dat het allemaal niet meer is bij te benen. Ik was het afgelopen weekend op een seminar over “EEG, meditatie en brein integratie”. Dat sluit heel erg aan bij uw aanbeveling voor reflectie, maar dan op een “wetenschappelijke” manier. Reflectie is hard nodig, maar het moet wel gebaseerd zijn op verifieerbare resultaten, anders levert het niet veel op. Misschien een goed idee om daar eens over na te denken?
Met warme groet,
Rob van der Sloot
@Rob van der Sloot: Dank voor je suggestie Rob. Dit niveau is niet rationeel helemaal te begrijpen, dus blijven zoeken en tasten
Hoi Paul,
bedankt voor je artikel. Mijn levensmissie sluit volledig aan op jouw verhaal. Het bewust worden van de innerlijke geestelijke waarden en van daaruit leven.
Ik probeer bedrijven en de mensen in bedrijven bewust te worden dat de echte verandering van binnen uit komt. Onder andere door het bewustzijn van de universele menselijke waarden.
De uiterlijke wereld verandert continu. Daarom is investeren en kennen van onze innerlijk wereld zo essentieel. en vanuit vrede in onszelf bezig zijn met ons werk en ontwikkeling.
met groet
Guido
@Guido de Valk: hart. dank voor je support Guido. Leuk dat je me steunt
Mooie tekst Paul. Je bent een verlichter van de 21e eeuw. Jammer dat je de behoefte niet gehad hebt om op mijn email te reageren!
@:Simon: Simon dank voor je reactie. Heb je me een email gestuurd?
Hi Paul,
als je diep gaat, kan je diep werken,
is mijn credo die ik aan coachees meegeef als ze in een crisis bij me komen voor coaching
Hi Veronique,
en…. coachees kan je ook schrijven als go cheese 🙂
Dat klinkt precies hetzelfde… en mag ook denk ik dan… niet of…of maar en…en hè, zoals huilen en lachen erg dicht bij elkaar liggen, hetzelfde kunnen zijn denk ik zelfs – de bekende sublimatie ervan is huilen van het lachen en ik denk dat het omgekeerde ook bestaat – maar energetisch erg verschillend is … elkaar aanvullend?
Mooi van je uitspraak is dat-ie perspectief biedt… en daar ontmoeten we elkaar,
groet,
Cees
@Cees de Bil: leuk je op je ontmoetingsplaats te ontmoeten
@Veronique: je hebt gelijk Veronique
Dag Paul,
Vertrouwen, geloofwaardigheid en medemenselijkheid zijn de waarden die passen bij authenticiteit en (sturen op) gevoel, je op je gemak voelen in je eigen huis. Niet als bunker maar als bron. Omdat je weet wie je bent en waar je voor staat. En waardoor je geen speelbal van de omstandigheden (meer) bent.
De grootste voorbeelden hiervan zijn voor mij mensen als Jezus, Mahatma Gandhi en Nelson Mandela. Grote namen, alles omvattende visies en vastberadenheid ondanks een hoge persoonlijke prijs. Zij maakten het zonder formele macht of geweld wel mogelijk dat overheersers, machthebbers en controleurs zich uiteindelijk gewonnen gaven. Invloed (stroom van binnenuit naar binnen toe?) is groter dan macht. Voorbeeld en uitnodiging voor ons allemaal. Ook al hoeven we ons niet direct met de grootsten te meten, we kunnen wel leren van hun attitude. Al wat je ervoor nodig hebt is lef, leven vanuit je hart. Van binnen naar buiten. En af en toe een glimlach, een beetje relativering… allways look on the bright side. ‘t is al weer een paar maanden geleden, maar in het kader van prinsjesdag heb ik daar wat over geschreven wat ook nu misschien past: http://ceesdebil.wordpress.com/2009/09/13/creatief-tegen-crisis-zet-jezelf-op-de-troon-rede/. Want waarom zou je alleen op die ene dag je troon mogen bestijgen?
Intussen verwijs ik veel mensen graag naar de inspirerende speech die je op 12 november in het kader van de MKB Krachtcentrale hield. Je zegt ook veel met een glimlach. Yes (chinese way…). Da’s dan ook weer een voordeel van de nieuwe tijd: het kunnen linken voor en naar en met elkaar. Delen, doorgeven en inspireren. Prachtig (nieuw) voertuig, dat WWW, gas geven en nooit meer remmen…
Crisis en verandering zijn een gegeven. Shift happens. Om te omarmen dan toch? Moet ook ineens aan Ramses Shaffy denken die deze week de hemel ingeprezen werd omdat hij zo appelleerde aan het mooie van authenticiteit… zingend, vechtend, huilend, biddend, lachend, werkend….. en verwonderd.
Altijd ook 10 blijven, voor mij een mooi doel.
Wens jou ook mooie reflectiedagen,
Cees de Bil
@Cees de Bil: Dank voor je rijke support Cees. Het sterkt me
Beste Paul,
Bedankt voor je fijnzinnigheid. Je bent een lichtend voorbeeld voor mij. Hartelijk dank.
Men moet het vanzelfsprekende
tot ons zelf laten spreken
(Viktor Frankl)
@Harry Bartelds: dank voor je bevestiging Harry
Beste Paul
Prachtig geschreven en zeer herkenbaar. We zijn bang om onze houvast op te geven, maar rondom ons is alles in beweging.
Dat is nu eenmaal een wetmatigheid van het systeem (cfr systeemdenken). We streven altijd naar rust en evenwicht, naar homeostase. Maar eenmaal we dat bereikt hebben komt er verandering. Dat niet willen toegeven aan verandering, omwille van onze onzekerheid brengt ons in een crisis.
Je hebt me op een nieuwe en prachtige denkwijze gezet. Dank daarvoor!
Voor de komende periode: veel “reflectieplezier”
Groetjes
Jan
@Jan: Dank voor je mooie reactie Jan, het verrijkt me