Fouten worden er altijd gemaakt

Beste Paul, goed dat je ook aankaart waarom fouten belangrijk zijn. Er heerst in Nederland maar al te vaak een te sterke afrekencultuur, waardoor veel mensen geen fouten meer durven te maken (of ze verbloemen).

We schreven er recentelijk zelf ook een stuk over trouwens: waarom fouten maken goed is voor je organisatie. En het vervolg daarop gaat over het foutvriendelijker maken van een organisatie, openheid over en tolerantie voor fouten zijn daarbij volgens mij belangrijke peilers.

Link: http://burobries.nl/fouten-maken/

Beste Paul,

Voor mij een eerste keer om jou colomn te mogen lezen.

Heerlijk inspirerend!
Wat zouden we een enorme verschil kunnen maken in de wereld, wanneer we er van gaan houden om fouten te maken. Want wanneer we focus houden op het vermijden van fouten, gaan we op safe spelen. We ondernemen minder en gaan vervolgens een deel van ons eigen potentieel onbenut laten.
Wanneer we fouten gaan zien als mogelijkheden om van te leren, gaan we meer durven te ondernemen en gaan we stralen zoals we bedoeld zijn.

Dus: LOVE YOUR MISTAKES!

Warme groet Noreen Tulner

Ieder mens heeft de wetenschap dat geen enkel mens onfeilbaar is. Daarom zal ook ieder mens een dwaling of fout kunnen begrijpen, zolang men inzicht geeft in hoe dit heeft kunnen gebeuren.

Juist omdat iedere instantie of instituut geleid wordt door mensen zijn ook deze instanties niet onfeilbaar.

Echter, wat mensen niet kunnen begrijpen is dat er geen transparantie is. Fouten en dwalingen die voortkomen uit tunnelvisies bij professionele instanties, doofpotaffaires en de andere kant uitkijken zoals bij de instituties. Hiervoor geen verantwoordelijkheid nemen en zich verschuilen achter de “juist toegepaste procedures”. Hiervoor bestaat terecht maatschappelijk onbegrip en afwijzing.

Wees transparant, open en kwetsbaar en iedereen zal meer zien dan slechts die fout.

Immers, alles wat we zien is het resultaat van wat ons is gegeven.

Lieve Paul,

Met grote interesse mag ik telkens weer een stukje wijsheid via je
e-mails tot me nemen.
In grote dankbaarheid dat jouw prachtige teksten en beelden anderen
mogen inspireren voor een betere wereld. Daar ben jij een voorbeeld van.
Ik hoop je een x informeel te mogen ontmoetten in samenhang met
bezielde andere inspirators.

Vele warme groeten, Hellen Bohté

Beste Paul,

Jezelf de vrijheid geven om terug te komen op een beslising is een groot goed, als deze ruimte niet gegeven wordt is het grootste goed wat je bezit “vrijheid” niet meer en mag of moet je alleen nog in kaders of patronen denken.

met vriendelijke groeten,
AnneMarie Goossens

Beste Paul,

Ik heb weer met veel interesse uw inbreng gelezen en wil bij deze graag reageren:
KEUZES
‘Fouten worden er altijd gemaakt…’ vervang ik liever met “Keuzes worden er altijd gemaakt…” Leren van de gevolgen van de keuzes die we maken kan mijns inziens alleen wanneer we bewust onze keuzes maken en zelf de verantwoordelijkheid nemen voor de gevolgen van die keuzes. Natuurlijk hebben de keuzes van mijn naasten invloed op mijn leven maar ook daarin kies ik zelf in hoeverre ik dat toelaat. Ook dat is eigenlijk een keuze.

MENSEN
U heeft het er over dat instanties telkens weer grote fouten maken. Ik denk dat we het moeten hebben over mensen in plaats van instanties. Mensen kunnen zich anders achter instanties blijven verstoppen voor die gemaakte keuzes. Het zijn de mensen die hier de verantwoordelijkheid voor moeten nemen, ook wij die dit hebben laten gebeuren.

GROOTS
“Onherstelbare fouten” brengen altijd grote veranderingen met zich mee. Maar er moet meer gebeuren om GROOTSE veranderingen te bewerkstelligen. Want zelfs nu de gevolgen van die fouten zichtbaar en voelbaar zijn zie ik nog diezelfde mensen in pak of pij hun gang gaan en ontvangen bonussen en honderdduizenden volgelingen.
Ik geloof dat we alleen tot grootse veranderingen in staat zijn indien we kiezen voor Groots Zijn. Groots in liefde voor onszelf en voor elkaar en daarnaar handelen in alles wat we doen en in de keuzes die we maken.

ERVARINGEN
“De mens is zwak door diens fouten maar sterk door ervan te leren…” Is de mens zwak omdat hij keuzes maakt die niet de gewenste uitkomsten hebben? We leren inderdaad door zelf te ervaren. Het heeft erg, erg lang geduurd voor ik besefte dat iedere keer dat ik mijn kinderen ergens voor behoedde ik hen tegelijkertijd de ervaring ontnam om te leren. Loslaten was voor mij moeilijk. Voor mijn kinderen betekende dit ruimte, vrijheid, soms keihard vallen maar vooral veel sneller groeien door alle ervaringen die zij opdoen.

VERANDEREN
Eigenlijk wil ik aangeven dat we al veel kunnen veranderen als we dingen anders benoemen. Het geeft een andere energie, brengt een ander gevoel teweeg, andere reacties. Het zit vaak in kleine dingen, zoals: “Ik wil…”ipv “Ik moet… “of “Je had het anders kunnen doen…” ipv “Je hebt het fout gedaan…”.
Zelf geloof ik niet in ‘goed’ of ‘fout’ en ook niet in ‘goed’ en ‘kwaad’ wel in de Vrije Wil. En dat we iedere keer weer een kans krijgen om het anders te doen, nieuwe keuzes te maken, te leren. Ook geloof ik dat we elkaar nodig hebben om te leren en onszelf te her-kennen zodat we Groots kunnen denken, spreken en doen om tot de grootste veranderingen te komen.
Gewoon omdat wij en onze wereld dat waard zijn!

Ik vind het erg jammer dat u niet aanwezig kan zijn bij “De Spiegel van Succes”, ik had u graag willen ontmoeten.

Met warme groet,
Kitty

Mooi stuk maar in mijn optiek bestaan er geen fouten alleen leermomenten.
Fouten en/of falen klinkt ook heel negatief en trekt mensen meteen het diepe in terwijl daar helemaal geen aanleiding toe is.
Er is “iets” gebeurd waar men niet blij mee is of niet het juiste resultaat heeft, leer daarvan en doe het de volgende keer niet meer.
Snap niet waarom mensen het zichzelf en elkaar zo moeilijk maken want in principe is alles heel simpel.

Beste Paul,

Persoonlijk wil ik zelfs nog verder gaan. Mag je als mens ook falen? Dus geen fout maken maar met een oprecht juiste intentie toch de plank volledig misslaan. Is er dan ruimte voor herkansing en leren van je fouten? Of is falen op een moment in je leven een voorwaarde om een sprong vooruit te maken in je bewustzijn?

Hartelijke groet,

Marco

Beste Paul de Bot,

Misschien is wel het grootste (onderliggende) probleem hierin, ons denken in goed of fout. Want wie bepaalt wat goed of fout is?

Bert Hellinger (schrijver van boeken over familieopstellingen), schrijft dat achter alles liefde schuil gaat. Hij is een van de vele zieners uit deze tijd die ons dit inzicht duidelijk wil maken.

Ik zie zelf ook geen goed of fout meer om mij heen. Wel dat elke actie die we doen, of het nu om iets denken gaat, of onze handelingen een consequentie heeft. Zowel voor degene die denkt en/of handelt als voor diegenen die daarbij betrokken zijn.

Denken in goed of fout of schuld en onschuld draagt bij aan het lijden in deze wereld. Je kunt iets dan niet meer zien zoals het is. Noch van jezelf, noch van de ander. Het zal eerder tot verdringing leiden dan tot bevrijding. Het is maar waar je voor kiest.

Een hartegroet van Wonieka

Hallo Paul,

De spijker op z’n kop, zonder meer, van onze fouten leren we, vaak goed en snel en dat verrijkt ons, in het bijzonder immaterieel.

Soms is het alsof iemand niet van fouten leert, wellicht niet van fouten kan leren, wat dan?

Met dank en vriendelijke groet,

Ben

Het succes van de clown zijn de fouten die hij maakt!
Zijn wij niet allemaal een beetje de clown?
Fons Bitter

Waarde Paul de Blot,

Veel dank voor ook deze column. Deze linkte in onwillekeurig (??) aan de opening van een eerdere van uw hand die ik zover ik mijn herinneren kan, in mijn eigen woorden met uw elnemen, aldus luidde: “Al wat ik mij voornam is mislukt maar wat mij gelukte is door toeval en vooral dankzij mijn vrienden.” Met dit citaat en uiteraard bronvermelding daarvan besloot ik het congres Culturele diversiteit & duurzaam ondernemen van Stad van Morgen en Stickting Next Move op 25 maart j.l. in het Van Abbemuseum. Zo, meende ik, kon ik al degenen die dit, gezien de reacties, geslaagde evenement mogelijk maakten van harte danken.

Uw column van vandaag herinnert me aan een uitspraak van Goethe: “Wat niet origineel is, is van geen betekenis, maar wat origineel is draagt altijd de tekortkomingen van het individu met zich”. In die tekortkomingen zitten ook de fouten waarvan geleerd is, lijkt me – mag ik hopen. Kortom, wie zonder fouten is, werpe de eerste steen.

Ik voerde eens een vraaggesprek met een bekende pianist. We spraken over de spanning vooraf aan elk optreden. Die is noodzakelijk, anders kun je je niet opladen en niet de juiste concentratie aan de dag leggen, stelde hij. Maar soms loopt de spanning zo hoog op, dat je de gekste fouten kunt maken. Hij vertelde dat hij na afloop van een concert eens in de lach schoot. Stel nu dat de componist was voortgegaan op dat ene “foute” akkoord, of die ene kleine misslag die ik maakte? Dan zou er een heel ander stuk zijn ontstaan. Dat is interessant. Fouten maken kan echt heel interessant zijn, dan begrijp je een compositie soms nog beter, tast je dieper, besloot hij dit onderdeel van het interview.

En dirigent Nikolaus Harnoncourt, naar mijn smaak een van de grote “Kulturträger” van onze tijd, vertelde me met een twinkeling in de ogen, dat orkesten steeds zo graag gelijk spelen, spatgelijk: spelen precies zoals in de partituur staat. “Maar dan begint het pas echt. Dan moeten de musici met de “Strom der Musk” meegaan en dat blijkt geen sinecure.”Harnoncourt een beetje kennende, zegt hij hier ook mee dat muziek gaat over emoties en expressie, die kun je niet aan de meetlat leggen. En het verschilt per uitvoering. Zo kan een andere akoestiek andere tempi verlangen.

Hartelijke groet,
Lucien Knoedler

Beste Paul de Blot,
Hetgeen u aan het eind van uw column stelt, namelijk:

“Alles wat je aan rijkdom en kennis hebt en bezit kan door een enkele fout verloren gaan als je er niet van leert” vind ik wat kort door de bocht. Immers, je kennis kan niet verloren gaan, mits je het op een eerlijke manier hebt verkregen en derhalve ervaring hebt opgedaan. En rijkdom zie ik in dit geval dan alleen als materiele rijkdom die inderdaad in een klap verloren kan gaan. Spirituele rijkdom echter, kan je verrijken juist in periodes dat het leven je klappen toebrengt. En dat is precies wat ik mis in uw analyse. Want u schrijft:

“Van onze fouten leren is vooral diep bewust worden wie we zijn als mens, wat de zin is van wat we doen en wat we in het diepste van ons hart verlangen en willen.” Dit is inderdaad de essentie waarom we hier op aarde zijn. Maar de vraag doet zich voor of we ons wel op de juiste manier afvragen wie we zijn en wat de zin is van wat we doen. Als we alleen naar ons eigen korte verblijf op aarde kijken, zonder oog te hebben voor de wezens om ons heen, en als we geen rekening houden met de consequenties van ons eigen handelen in ons bestaan in een volgend leven, dan leren we dus niet van onze fouten.

Volgens mij is dat de kern waar het in het leven om gaat. Hoe staan we in dat leven? Nemen we onze verantwoordelijkheid om naar binnen te kijken, eerlijk bij onszelf te rade gaan of we voor onszelf of de ander leven. En als we constateren dat het wel erg om ons eigen ‘ik’ gaat, durven we dat dan te veranderen en ons dienstbaar op te stellen? Durven we de ander op de eerste plaats te stellen, maar ook onszelf lief te hebben?

Als we dat nu doen, ziet de wereld er vandaag een heel klein stukje beter uit. Als we dat met z’n allen doen, ziet de wereld van morgen er een groot stuk beter uit. Als we dat een jaar volhouden, is de wereld van onze kinderen een hemel op aarde. En daar streven we toch allemaal naar?

Zodra we dat bereikt hebben, kan uw laatste zin: ” Wat we zijn gaat nooit verloren en zal altijd blijven bestaan, generaties lang” een waarheid als een koe worden. Maar dan moeten we er wel zelf aan werken en niet de fout bij een ander leggen.

vriendelijke groet,
Elisa Kriek

Net als dat we ‘t altijd hebben over wat iemand fout doet en niet wat iemand goed doet. Gr. Marl1