In de eerste plaats mijn grote dank voor het verrassend grote aantal reacties op mijn openingsbrief. Het geeft me kracht en energie om ermee door te gaan. Ik hoop dat je begrijpt dat ik onmogelijk al die brieven persoonlijk kan beantwoorden. Wel zal ik ze alle lezen en zo mogelijk van een kort commentaar voorzien. Dankzij jullie support heb ik de moed om door te gaan met iets moois. Ik wil ook al de medewerkers van harte danken die deze doorstart hebben mogelijk gemaakt.
Er zijn meer mogelijkheden om je te verdiepen in je eigen spirituele kracht. Dat zijn onder meer mijn retraites van 6 dagdelen op het landgoed van de Emmauspriorij in Maarssen voor 350 euro incl. overnachting en maaltijden met elk een eigen kamer. De eerstvolgende retraite is van Maandagmiddag 15 Nov. 2010 om 14 uur tot Woensdagmiddag 17 november 15 uur. Aanmeldingen kunnen op pauldeblotadm[@]gmail.com
Op vrijwel alle terreinen worden we geconfronteerd met een crisis. In de politiek, in het bankwezen, in de gezondheid, in de werkverschaffing en ga zo door. We begonnen met een crisiskabinet, geboren uit een crisis en gericht op een crisis om uit de crisis te komen. Aan een crisis kan je nooit wennen. Maar vaak vergeten we dat een crisis ook nieuwe kansen biedt voor groei en levensverdieping.
We raken gemakkelijk gewend aan bepaalde levenspatronen en zijn bang die los te laten omdat we ermee vertrouwd zijn. Maar de omgeving groeit verder en de verouderde levenspatronen passen er niet meer in. De enige mogelijkheid om te overleven is mee te groeien en van de nieuwe kansen gebruik te maken. Dat betekent dat we het oude houvast moeten loslaten, en dat maakt ons bang. Daarom proberen we vast te houden en zoveel mogelijk het oude te herstellen want dat is ons vertrouwd. Daarmee raken we wel in een grotere verwarring, een crisis, waarin iedereen tracht te redden van het oude wat er te redden valt en raakt in verwarring. Want de omgeving blijft veranderen.
Ik hoor van mensen die een reis maken naar Indonesië hoe prachtig de natuur daar is. Toen ik in 1957 voor mijn studies naar Europa kwam stond ik verwonderd over de schoonheid van de natuur. Ik kwam in de herfst en zag tot mijn verbazing dat bijna alles dood ging. Maar in de lente kwam het leven weer tot volle bloei. Voor mij was dat een nieuwe levenservaring die ik herkende, want zo was het ook in mijn eigen leven gegaan. Alles valt weg en gaat dood en komt weer tot nieuw leven.
In Indonesië is het altijd mooi, daar word je niet geconfronteerd met de crisis van zomer en winter. Daar is de natuur grilliger met aardbevingen, overstromingen, tropische stormen en tsunamies. In Europa is de ademhaling van de natuur duidelijker herkenbaar. In de herfst gaat alles dood wat niet essentieel is, maar het leven blijft, het komt tot rust, herstelt zich en ontplooit zich met volle kracht in de lente. Ik genoot ervan en herkende het als de spirit in mijn eigen leven, dat alles weer opbloeit en nieuw wordt. Dit is de dynamiek van de natuur in heel ons leven, op grote en op kleine schaal. Wij zijn geneigd om de herfst vast te houden en zijn bang voor de winter. Dan komen we ook nooit tot een lente.
De herfst is nu ingevallen, een goede gelegenheid om ons te bezinnen op de herfst van ons eigen leven. Verlangen we naar de lente of houden we vast aan de herfst? Dat is onze vrije keuze, een spirituele keuze van to be or not to be.
In memoriam
Beste Paul,
Ik wil je van harte bedanken voor je inspirerende betoog van vandaag tijdens de Credit Expo.
Ik heb er met volle teugen van genoten!!
De wijze waarop jij complexe dingen tot “eenvoudige” zake duidelijk kan maken vind ik geweldig.
Wat zou het prachtig zijn als onze politieke en zakelijke bewindvoerders op dezelfde wijze met spirit ons allen zou aansturen.
Maar wat ik van je betoog heb geleerd is dat de spirit in ons allen aanwezig is en dat wij zelf
wel zaken kunnen veranderen in positieve zin.
May be spirit always be with you!
Met hartelijke groet,
Rob
Beste Paul,
Ik word altijd weer geraakt door wat je schrijft, bedankt! De hedendaagse veranderingen laten erg duidelijk zien wat niet meer goed functioneert in onze omgeving. Deze veranderingen nodigen uit tot moed en lef om met geheel nieuwe structuren/oplossingen te komen, alsmede dat wat niet meer werkt los te laten. Het is een tijd waarin een beroep wordt gedaan op hartgrondig innerlijk leiderschap van mensen en dat is een grote ontdekkingsreis.
Warme groet,
Eline
Dag Paul,
Jouw verhaal doet mij weer terugmijmeren naar een 2 daagse bijeenkomst in 2008 op Nijenrode, waar je Joseph Jaworski en Bettie Sue Flowers had uitgenodigd om te vertellen over Presence en Synchroniciteit. Tijdens deze bijeenkomst, waar jij ook in de zaal zat, verteld Joseph over zijn spirituele ervaring in de natuur. Ik was daar zo door geraakt dat ik in de pauze de vraag stelde: “Is dat ook in Nederland”. Toeval of niet ( synchroniciteit), ik kreeg direct antwoord. En 6 maanden later heb ik de spirituele kracht van de natuur zelf mogen ervaren: http://www.youtube.com/watch?v=fxzgq1twZDs en http://www.youtube.com/watch?v=BXgY5QDe-pU
Sinds die tijd ga ik ieder jaar weer terug naar de natuur en ben telkens weer verrast en enorm dankbaar voor de enorme diepgang van de boodschap van de natuur.
Jouw blog is hier een prachtig voorbeeld van, dankjewel
kwam net handtekening tegen van iemand op een forum die voor mij het elan vital vertegenwoordigt, de Eros, het zachte streven van leven naar herkenning van de ‘ander’ als zelf
is voor mij de stuwende kracht die crises tot kansen maakt; vgl ook Tarnas’ idee van de essentiele rol van de donkere kant vd Verlichting. Deze zorgt ervoor dat we westerse mindset in een rite de passage komt, waardoor de mensheid in staat is / wordt gesteld om volgende stap in bewustzijn te zetten (http://www.cosmosandpsyche.com/pdf/RevisionRiteofPassage.pdf)
Success, like happiness, cannot be pursued. It must ensue. And it only does so as the unintended side effect of one’s personal dedication to a cause greater than oneself. Victor Frank
~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-
Let Go and Let God… Live your life in such a way that when your
feet hit the floor in the morning, Satan shudders & says… ‘Oh crap….she’s awake!!’
…. mooi he, al die kleuren …. Geniet er van!
Hallo Paul,
Een herkenbaar betoog. Ook een met voelbare energie.
Het brengt mij weer tot de gedachte en ervaring dat:
Wij niet aleen in de wereld zijn maar de wereld ook in ons.
En dat bevrijd. Het gaat om compleetheid. Awareness, mededogen.
Met vriendelijke groet,
Marcel
Mede nav de nieuwsbrief heb ik het volgende opgenomen in de Newsflash van Deniesa:
Newsflah
…en uitnodiging festival Deniesa 27 november 2009
Systemjam… het woord krijgt een steeds grotere realiteit. Of het nu de overname van Hyves door de Telegraaf is (typisch iets dat past bij wat in het Deniesa’s Manifest ‘Iconomy’ genoemd wordt), of de nieuwsbrief van Paul de Blot ‘overal’ crisis (https://pauldeblot.nl/2010/11/01/overal-crisis).
…
Zie voor meer informatie over het festival http://www.deniesa.nl. Er zullen ook sprekers zijn van Mens&Spirit.
Met vriendelijk groet,
Iwanjka
“Be the change”…
Beste Paul,
Ik heb genoten van je heldere formulering over het verschil tussen Noord en Zuid.
Het dagelijkse leven van Noord is min of meer continue verandering tussen 2 uitersten.
In het Zuiden : het hele jaar door: uitersten in het dagelijks leven. Dat moet toch verschiillende invalshoeken voor menselijk gedrag met zich meebrengen???
Beste Paul,
Jouw column heb ik weer met plezier gelezen. Herfst is ook vooral het jaargetijde voor reflectie, het oude Samhain. (Keltisch oud- en nieuwjaar).
Er is een nieuwe regering aangetreden. Natuurlijk met ook goede ideeën. Alleen heel jammer dat de woorden natuur en duuzaamheid hier niet meer worden genoemd. Vooral omdat de hele mondiale crisis n.b. is ontstaan door gebrek aan duurzaamheid!
Nederland is mooi, maar nu wordt de natuur weer tegengewerkt! Indonesië is ook heel mooi, maar re de gigantische (illegale) boskap voor hoelang nog?
Laten wij duurzaamheid èn spiritualiteit weer gezamelijk die primaire plaats geven die zij niet alleen verdienen maar welke tevens nu een primaire noodzaak voor ons voortbestaan betekenen.
Tot de volgende column, met vriendelijke groet,
Ronald ter Haar.
als westerse daadkracht trouwt met oosterse verbondenheid: http://www.ted.com/talks/willie_smits_restores_a_rainforest.html
Dag Paul,
Inderdaad een mooi verhaal. Het lijkt erop dat steeds meer systemen onstabiel raken en dat de systemen die het al waren nog instabieler worden. De nieuwe lente zal misschien heel anders worden dan we gewend zijn…
Ook ik wil je hier alle succes wensen op het nieuwe pad dat je bent opgegaan. Dat je heel veel mensen zo mag inspireren zoals je mij inspireert.
Groet, Milco
Dank je Paul,
Het is een verhaal van alles onderzoeken , kunnen loslaten en het goede behouden.
Hoe gaan we hier mee om?
Graag doe ik een keer mee met je retraite in Maarssen.
Groet en alle inspiratie!
Paul
Prachtig be- en geschreven Paul. Het is inderdaad herfst hier in alle opzichten. Dat is in Indonesië wel anders. Ik herinner me nog de foto’s van mijn vader uit de jaren ’20 met een Sinterklaasviering terwijl het prachtig weer was daar. Apart, maar niet echt natuurlijk.
Ik hoop dat we na deze herfst/winter allemaal gereinigd en geschoond een nieuwe start mogen maken. In elk geval veel succes met de jouwe!
Beste Paul,
Dankjewel weer voor deze mooie column. Ik accepteer de spirituele natuurwet van herfts, winter, zomer. Waar ik alleen nog niet zo goed mee uit de voeten kan hoe dit in de praktijk ook toe te passen. Hoe sta ik de winter toe om weer nieuwe zaadjes tot bloei te laten komen?
Dankjewel voor je antwoord!
Robbert Paul
Wat zijn je woorden mooi gekozen. Herkenbaar eveneens, als alles dreigt weg te vallen of stil valt. Om daar kracht en moed uit te putten en positieve ontwikkelingen tot stand te brengen . Persoonlijk groei met liefdevolle gedachte voor de medemens ook als die ander in een andere levensfase zit, moeilijk en lastig, jazeker. Wel èèn die tot de grotere uitdagingen in het leven behoort en ons vrij maakt van te veel materialisme. Door je column kijk ik in ieder geval anders tegen de komende winter aan.
Hartelijke en liefdevolle groet,
Monique Evenhuis
Dag Paul, een mooi stuk ter bezinning. M.i. is iedere crises een uitdaging, een herinnering aan ons diepste wezen dat niet onderhevig is aan omstandigheden. Net zoals de natuur constant verandert veranderen wij ook en het meestromen en bewust sturen van deze doorgaande ontwikkeling is de kunst van het leven. Hoe meer we die ontdekken hoe gevoeliger wij voor het leven worden, een kunst die jij ons keer op keer toont, hartelijk dank!
Paul,
Zojuist je mail gelezen. Juist in deze tijd ben je weer een inspiratie voor velen, ook voor mij. Vooral in hoe je met je eigen crises omgaat. Dank hiervoor!
Isaac