De situatie in het Midden-Oosten neemt steeds onheilspellender vormen aan. De wereld staat er machteloos tegenover. Een brief van Erik van Praag, directeur van Hope Flowers School, een diep spiritueel denker, gaf me hoop dat er verbetering komt. Ik citeer hierbij zijn brief:
“Een jaar geleden heb ik jullie steun gevraagd voor de Hope Flowers School in Betlehem. De Hope Flowers School houdt onversaagd vast aan het ideaal van vreedzaam tezamen leven in Israël en Palestina: Israëli’s en Palestijnen; Joden, Christenen, Moslims en ongelovigen. Zij brengen dat dagelijks in praktijk bij hun onderwijs aan kinderen van 5-12 jaar. Daarnaast zijn zij de meest outstanding school op de Westoever op het gebied van traumaverwerking en remedial teaching. Zij vormen zodoende een dam tegen haat en geweld. Maar financieel wordt het voor hen steeds moeilijker om het werk voort te zetten.
De economische situatie op de Westoever is zo slecht geworden, dat de meeste ouders niet meer in staat zijn het schoolgeld te voldoen. Daarom worden ze steeds afhankelijker van steun uit het buitenland: in het bijzonder via hun steunpunten in Israël, Nederland, de Verenigde Staten, Zwitserland en Engeland. Daaruit worden de uiterst bescheiden salarissen van de directie en leerlingen betaald, de meest noodzakelijk kosten van leermiddelen en huisvesting, en drie warme maaltijden voor de leerlingen per week (als je honger hebt is het moeilijk leren, laat staan nadenken over vrede).
Steun aan de Hope Flowers School is een van de efficiëntste manieren om bij te dragen aan een betere wereld. Er blijft niets aan de strijkstok hangen! Maar afgezien daarvan, vele oud-leerlingen, op de Westoever en elders, verspreid over de hele wereld, werken aan de opbouw van een vreedzame wereld”
Na lange aarzeling doet hij daarom opnieuw een beroep op me. Wellicht is er iemand die graag iets wil bijdragen, hoe gering ook, ze zijn er reuze blij mee.
Bezoek voor meer informatie de website van de Hope Flower School of van Erik van Praag.
Financiële bijdragen kunnen worden overgemaakt naar:
Stichting Ontwikkeling Mondiaal Leiderschap
Banknummer: 697323315
Javakade 162
1019 RW Amsterdam
Tel. +31 (0)20 6202285
In memoriam
Door geld te geven maak je de mensen juist afhankelijker en komen ze niet tot de actie die er echt toe doet, namelijk uit het systeem stappen. De gewone mensen, aan welke kant dan ook, willen geen oorlog. Het zijn de belangen van de elite die aanzetten tot een strategisch spel het systeem in stand te houden. In dat spel worden mensen, partijen, tegen elkaar opgezet. Libië. Syrië. Iran. Noord-Korea. En wie heeft daar baat bij? Niet om schuldigen aan te wijzen, maar om bewust te maken en er afstand van te nemen, uit hun systeem te stappen.
Geld geven aan goede doelen maakt het alleen maar erger, het houdt de situatie in stand. De meeste organisaties van goede doelen hebben ook geen belang bij structurele oplossingen, daarmee is hun goede doelen industrie niet voorzien van continuïteit. Ik ben van mening dat dit soort zaken altijd lokaal moet worden vorm gegeven, pas dan kan het ook worden geborgd.
Zijn leerlingen ondervroegen Hem. Zij zeiden tot hem: “Wilt gij dat wij vasten? En hoe zullen wij bidden? Zullen wij aalmoezen geven? En wat zullen wij betreffende het eten in acht nemen?” Jezus sprak: “Vertel geen leugens En doe niet wat ge haat. Want alle dingen zijn duidelijk voor de Hemel. Er is immers niets wat verborgen is dat niet openbaar zal worden, en niets wat bedekt is dat ononthuld zal blijven.”
Verklaring:
Door vasten, bidden en aalmoezen is nog nooit een mens meer mens geworden. Dat zijn zaken die bij een leven in de maatschappij horen. Door te vasten doe je jezelf tekort, bidden tot een god doe je alleen als je niet beseft dat je dat zelf bent, aalmoezen geven kan je alleen als je bezittingen hebt en bezit is diefstal van de gemeenschap.
Hoe langer wapenproducerende landen (veelal uit eigen belang) de oppositie en de regering mensvernietigende wapen en gassen blijft leveren hoe meer dat gebied tientallen jaren in ontwikkeling kapot wordt gemaakt. Alle overtollige voorraden worden aangeboden om te gebruiken en om te doden concreter gezegd.
Hoe humanitair is het aanleveren wapens?
Is het moreeel geweten te sussen met wij heb toch niet gedood: wij hebben als regeringsleiders alleen maar besloten dat er wapens geleverd worden?
Wie zegt dat de aanleverende landen van wapens dat niet uit eigen belang?
Dat deel van de bevolking dat het uiteindelijk deze situatie (die nog jaren kan duren) zal overleven zal niet vrij zijn van direct en/of indirect van de traumatische gevolgen van zoveel lijden.
Wanneer begint een wereldwijd denken over een wapenvrije wereld?
Hoe is de honger naar enkel eigen belang te stoppen om te kunnen handelen met een oogpunt van duurzame win-win-uitkomsten op basis van gelijkwaardigheid?
Wat belet ontwikkelde landen om waarden als gelijkwaardigheid en onderling respect wereld te stimuleren voor meer harmonie in de wereld om zo uit een wij-zij-denken te blijven?
Beste meneer de Blot,
Een paar jaar geleden was ik in Bethlehem en Jeruzalem. Er is daar veel met me gebeurd. Een Palestijnse arts in Jeruzalem hielp me, na een akelige val op straat, toen ik nog maar net gearriveerd was in het land. Hij deed dat op een bijzonder liefdevolle manier! Een Palestijnse taxichauffeur bleef bij me in het ziekenhuis om te vertalen, en leende me €100 omdat ik nog geen geld had gewisseld. Later kwam ik de arts tegen, hij op weg naar Bethlehem, ik terug naar Jeruzalem. Bij de toegangspoorten waar we als vee doorheen moesten. We waren hierdoor helaas niet in de gelegenheid elkaar verder te spreken. Deze mensen, vele anderen en de hele situatie daar, hebben diepe indruk op me gemaakt! Ik draag een blijvend littekentje op mijn gezicht als herinnering en naast pijn, ook een warm gevoel in mijn hart voor de vele bijzondere mensen die ik tegenkwam. De media schilderen ons soms voor dat er alleen maar agressie plaatsvindt in dit complexe werelddeel, maar ik weet uit ervaring dat er veel Israëli’s én Palestijnen zijn die hun hart open hebben weten te houden, ondanks alles! Via de kinderen kunnen we bijdragen aan vrede!
bizar dat een school met deze filosoie en opzet, die bij de vrije wereld zo vanzelfsprekend is, in zo’n gevaarlijke omgeving niet kan overleven.
Het zou een daad van liefde en inzicht zijn als alle betrokken overtuigingen hun bijdrage zouden doen. Een deel van hun oorlogsbudget zouden overmaken aan deze school en het een format laten zijn voor álle scholen.
Wat prijs ik mij gelukkig dat onze kinderen hier dit als een vanzelfsprekendheid mogen ervaren.
Van hare succes gewenst met deze actie Paul.
groet
Anita
‘It eats your heart out!
wat moedig van je om deze column te maken zoals hij is:
‘bedelbrieven’, doen de mens nogal eens afhaken.
Een geweldig en heel praktisch initiatief waar ik van harte mee instem.
David tegen Goliath, al gaat het er nu juist niet om , letterlijk de Filistijnen weg te jagen.
Ik hoop/geloof/ bid dat dit initiatief de gul ruimte zal krijgen op allerlei manieren:
ter plekke, maar ook in murw geslagen en cynisch geworden harten.
Geloof, hoop en liefde; daar moet het vandaan komen,
moge de praktische middelen overvloedig toestromen!
Marjan