Homoseksuelen hebben problemen met de olympiade in Rusland. Dit lijkt onbegrijpelijk maar toch ook weer niet. We vergeten vaak dat niet iedereen het spel van de natuur kan begrijpen. Want in verschillende culturen en religies hebben mensen altijd geleerd dat homoseksualiteit niet hoort en niet mag. De realiteit toont echter dat het leven van variatie houdt.
Geen enkel mens is gelijk aan een ander. Niemand heeft hetzelfde DNA of dezelfde vingerafdruk. Ook al zijn er mannen die op andere mannen lijken en vrouwen op andere vrouwen, toch verschillen zij onderling van elkaar. Ieder mens is nu eenmaal uniek, dat is de natuur en dat is niet te veranderen. Elke vrouw voelt en denkt anders dan een andere vrouw en geen man voelt en denkt als een andere man. Het is daarom ook niet vreemd dat bij deze speling van de natuur een vrouw opeens van een andere vrouw gaat houden of een man van een andere man. Ieder mens is geboren met een bepaald karakter en een bepaalde seksuele gerichtheid die hem gelukkig kan maken.
Het komt niet vaak voor. Daarom wordt het niet altijd begrepen door mensen die denken dat alle mannen en alle vrouwen nu eenmaal gelijk moeten zijn in hun seksuele aard en gerichtheid. Het is vaak gewoon onwetendheid. Deze onwetendheid kan anderen ergeren maar die ergenis is ook een vorm van onwetendheid, als je denkt dat anderen het moeten weten.
Het is een fundamenteel recht om je eigen mening te hebben maar ook om je seksuele geaardheid te beleven zoals je dat wilt, zolang het anderen maar geen schade berokkent. Het is niet juist om iemand zijn seksuele geaardheid te ontzeggen. Niemand heeft het recht om anderen zijn vrijheid te beperken zolang het de rechten van anderen niet aantast. Met mijn homo-gevoelens zal ik niemand hinderen, tenzij ik die aan anderen met geweld opdring. Maar als hetero heb ik dat recht ook niet.
De erkenning van het ‘anders zijn’ van anderen behoort tot de rechten van de mens. Dat geldt niet alleen voor de seksuele geaardheid maar ook voor het denken over geestelijke en religieuze zaken. In sommige landen wordt ook het religieuze ‘anders zijn’ niet getolereerd. Hetzelfde deden we ook in Europa met de kruistochten en in veel landen is dat ook nog de houding van de Islam.
Het is duidelijk dat iedereen recht heeft op zijn eigen geaardheid zolang die niet in strijd is met het fundamentele recht van anderen, zoals bij pedofilie. Jammer genoeg ziet niet iedereen dit zo. Wat kan je er dan aan doen?
Tegen onwetendheid strijden is wel de minst effectieve manier, want dat verscherpt de tegenstelling nog meer. Demonstratief gedrag ertegen is wel minder confronterend maar opdringerigheid zal het onderlinge begrip ook niet ten goede komen. Het zijn vaak de opdringerige confrontaties van homo-demonstraties die voor sommigen irriterend werken. De meest constructieve manier is gewoon doen wat je doet zonder op te vallen en de mensen aanvaarden zoals ze nu eenmaal zijn. Zo laat je het beste zien dat er niets aan de hand is met homoseksualiteit en dat je begrijpt dat er mensen zijn die denken dat het niet mag. Dat betekent aanvaarden dat iemand homoseksueel is en ook dat men denkt dat het niet mag. Vriendschappelijke benadering kan het beste begrip voor elkaar scheppen .
In memoriam
‘We’ hebben meer last van twee andere maatschappelijke krampen. Ten eerste zijn we geharnast in monogamie. Ten tweede worden we oversekst gemaakt.
De mens is in wezen geen monogaam wezen. In feite ook niet puur heterosexueel of homosexueel. Liefde bestaat in vele vormen. Wanneer mensen hun fantasie zouden durven volgen, dan ontstaat er een heel ander beeld.
Seks als consumtiegoed is net als suiker een verslavingsmiddel. Het is fysiek lekker, maar als daad voegt het spiritueel niets toe. Het houd je zelfs eerder van wezenlijke ontwikkeling af.
Ik vraag mij af of homosexualiteit in de huidige maatschappelijke context niet voor een groot deel een seksverslaving is. Een emotioneel lust spel om macht en onderdanigheid.
Paul, je refereert aan ‘de natuur’. De natuur kun je zien als basis voor het leven. Dan is het handig dat niet iedereen homoseksueel is, want dan zou de mens met een paar generaties uitsterven. Je kunt de natuur ook zien als je driften laten gaan, je fantasie volgen en als het je uitkomt grijpen wat je grijpen kan.
Wat ik belangrijk vind is dat je over deze zaken gewoon moet kunnen praten. En een ander zijn of haar eigen waarheid gunnen. Helemaal mee eens dat iedereen vrij moet kunnen zijn, binnen de grenzen dat het geheel ook z’n vrijheid behoud.
Beste Paul,
Met jouw inzichten, ervaringen en wijsheid maak je onze wereld elke dag opnieuw een stukje mooier. Dank!
Beste Paul,
Even om je te laten weten, dat homoseksualiteit voor mij geen issue is. Niet voor mezelf en ook niet voor hen, die homoseksueel zijn.
Het wordt tijd dat die discussie gesloten wordt. Want iedereen zijn eigen eigenaardigheden.
Geachte heer Kalff,
Fijn voor u dat homoseksualiteit voor u geen issue is.
Hartelijke groet,
Erik de Groot
Beste Paul, Mijn ervaring is dat je niet anders kunt zijn zonder dat dit opvalt. ik ben dan ook erg blij met de belangstelling en actieve deelname vanuit bedrijfsleven, sportwereld en overheid aan de Gay-Pride. groeten uit Delft, Erik de Groot
Als je :
“Tegen onwetendheid strijden is wel de minst effectieve manier, want dat verscherpt de tegenstelling nog meer. Demonstratief gedrag ertegen is wel minder confronterend maar opdringerigheid zal het onderlinge begrip ook niet ten goede komen. Het zijn vaak de opdringerige confrontaties van homo-demonstraties die voor sommigen irriterend werken.”
vervangt door:
“Tegen homosekualiteit strijden is wel de minst effectieve manier, want dat verscherpt de tegenstelling nog meer. Demonstratief gedrag ertegen is wel minder confronterend maar opdringerigheid zal het onderlinge begrip ook niet ten goede komen. Het zijn vaak de opdringerige confrontaties van Poetin/moslim die voor sommigen irriterend werken.”
dan is dat net zo waar, meer aan dovenmansorgen gericht.
Als moeder van twee homoseksuele kinderen is het moeilijk te aanvaarden dat een deel van de wereld ze niet wil aanvaarden en ze kan zien als de prachtige mensen die ze zijn. Opdringerige homo manifestaties zie je niet als je je ogen sluit of de andere kant opkijkt, mensen die moesten sterven louter omdat ze homoseksueel zijn staan op mijn netvlies gebrand.Ik kan en wil dit niet accepteren en vind een sterk tegengeluid daarom van groot belang.
Vraagt de Russische anti-home wet om een tegenactie of niet? In uw blog pleit u voor niet omdat een tegenactie geen begrip kweekt en de dualiteit alleen maar versterkt. Het lijkt op één van de geestelijke werken van barmhartigheid: onrecht geduldig lijden. Een moeilijke omdat iets in ons onrecht wil bestrijden. En strijd is meestal actie
Wellicht Is een boycot van de spelen de beste oplossing. Omdat je als speler niet wilt winnen in een dergelijk land. Maar als je er al vier jaren dag in, dag uit voor werkt, is dat dan het juiste offer?
Onrecht geduldig lijden. Al is het wellicht de beste keuze met het beste resultaat, het blijft ontzettend moeilijk.
Beste Paul,
Wederom, chapeau!
Niets abnormaals aan ‘anders’ zijn, maar opdringerig exhibitionisme zoals bv. de Gay Parade, genereert slechts het tegendeel van wat men beoogt…
Bovendien, wie zich zelf (en daarmee ieder ander, behalve degenen, heel terecht Paul “die anderen schade toebrengen”) accepteert, heeft geen enkele behoefte om bij een ander om erkenning te vragen…
Hartelijk dank voor het delen van je liefdevolle en wijze visie Paul, hartelijke groet,
Harry Grob
Beste Paul,
Ik vraag me af als zo’n onwetend mens in het water ligt en dreigt te verdrinken en een homoseksueel hem wil redden, of hij dan ook anti is en roept : “nee blijf van me af met jou wil ik niets te maken hebben”.
met vriendelijke groet,
J.Danko
Beste Paul,
Ik ben het met je eens dat je van homosexualiteit eigenlijk geen item zou moeten maken. De realiteit is dat het wel een item is en dat kan ik me voorstellen. Homo of lesbisch zijn is onderdeel van je zijn dat onlosmakelijk met je hele zijn is verbonden. Als iemand zegt dat je niet zo mag ZIJN raak je aan iets wezenlijks. Je kunt wel van iemand vragen om je diepste ZIJN in toom te houden (probeer het, maar verwacht geen wonderen), maar vragen om je ZIJN te ontkennen is een brug te ver.
Ik denk dat juist de discussie en strijd leidt tot beweging. Er komen emoties vrij (ongeleide energie) waar we de regie over kunnen nemen. Die emoties zijn direct verbonden met de trauma’s die we in ons lijf meedragen. Als we op een wezenlijke emotie geraakt worden, kunnen we niet anders dan emotioneel reageren. Het gebeurt gewoon, we hebben er geen controle over. En da’s maar goed ook, want met die emotie komt energie vrij die het vermogen heeft anderen te raken. Positief en/negatief.
Het geraakt worden vind ik positief. Het is een uitnodiging je emotie vrij te laten komen, waardoor je trauma een stukje kleiner wordt. Het lucht op en brengt verlichting. Emotie is vanuit ZIJNS-niveau weliswaar een illusie, maar vanuit de menselijke ervaring is emotie voelbaar in je lijf. Het lijf reageert gewoon, zonder
dat je daar controle over hebt.
Mijn stelling is dat homo’s en andere mensen die ‘afwijkend’ zijn van de ‘norm’ hier op de aarde zijn om ons te raken en ons aan het denken te zetten. Ze hebben de dualiteit aan hun kont hangen (sorry) en creëren beweging in onze soms bewegingloze, lees starre mening ten opzichte van anderen.
Alles wat een verstorende werking heeft op onze mind, levert een bijdrage aan ontwikkeling om dichterbij jezelf te komen. Dat proces doet pijn omdat van ons wordt gevraagd beperkende overtuigingen enzo los te laten. Het is echter alleen een uitnodiging, geen must. Je kunt mensen niet dwingen om anders te gaan denken, alleen uitnodigen.
Toch moet je ergens een streep trekken. De negatieve energie ten aanzien van homo’s is een patroon dat je absoluut kunt doorbreken met onvoorwaardelijke acceptatie van die negatieve energie. Maar wie is daartoe in staat? En kun je dat uberhaupt van mensen vragen? Soms is er gewoon een tegengeluid nodig om die energie ‘in de kast’ te krijgen.
De meeste homo’s en lesbiennes kunnen dat prima zelf, maar als er collectief een hetze tegen hen ontstaat, vind ik dat we collectief moeten reageren door ergens een streep te trekken. Tot hier en niet verder. Juist omdat we allemaal mensen zijn. De russische anti-homo wet is geen anti-homo wet. Het is een een wet tegen ons allemaal, want op ZIJNS-niveau zijn we allemaal homo sapiens, of wat dat ook.
Poetin en dat soort lui moet je aanspreken op hun niveau. Met een duidelijk tegengeluid, maar wel vanuit een andere intentie. Poetin heeft geen ontzag voor mensen die zich kwetsbaar opstellen. Hij vraagt om een net zo sterk tegengeluid, want dan komt er meer balans. Echter, als dat tegengeluid verbindend bedoeld is, gaat ook Poetin voor de bijl. Als je Poetin onvoorwaardelijk accepteert als mens, heeft hij geen homowetje meer nodig om een identiteit aan te ontlenen. Maar daar is wel het een en ander voor nodig. Olympische spelen bijvoorbeeld. Daarmee heb je prima momentum om de noodzakelijke beweging, waarvoor gek genoeg Poetin met zijn wete de steen in de vijver heeft gegooid, in een stroomversnelling te brengen.
Het beste antwoord op Poetin is dus uiteindelijk gewoon naar die spelen gaan en met opgeheven hoofd laten zien dat wij Nederlanders (homo’s en hetero’s) niet alleen ontzettend aardige mensen zijn, maar ook op eigen kracht een podium verdienen.
Als er dan toevallig een homo goud wint, kunnen we er een oud-Hollands spelletje aan wijden: Meneer Poetin, één van winnaars is homo. Wie van de drie?
Zeker weten dat dan zijn ogen of andere delen van zijn lijf dan zullen reageren.
Je bent nooit te laat om uit de kast te komen.
Poetin is een deel van ons en dus is hij net zo’n grote homo als iedereen.
Groeten uit Arnhem
Albert Hoekerswever.
Chapeau voor dit gelouterde inzicht, waarmee jij geen enkel mens beschadigd en toch direct zoveel onwetendheid weet te transformeren naar glashelder inzicht. Zowel binnen als buiten Europa. Binnen de grote RK-Kerk wereldkerk, haar hiërarchie en al haar gelederen, top-down en bottom-up, worstelen wijze- en liefhebbende mensenmassa’s al eeuwen met dit (mensonterende?) vraagstuk.
Wie heeft immers geen dierbare broer of zus, -vriend of vriendin, directe ofwel indirecte collega, buurman of -vrouw, die plots homoseksueel van aard (b)lijkt te zijn…?!
Niet zelden blijken homoseksuelen meer gevoel voor empathie-, zorgzaamheid en medemensen te ontwikkelen. Aanmerkelijk meer dan je van een gemiddelde bankier of politicus mag verwachten.
Jij laat met deze column alvast een bruikbare erfenis achter. Mijn advies zou zijn om er, desgewenst in samenspraak met enkele door jou geselecteerde heldere geesten, een leerzame audiovisuele interactie over te gaan ontwikkelen. Want jij begrijpt deze historische uitdaging kennelijk al zoveel beter dan een leger onwetende wetenschappers c.q. politieke leiders, die mensen onrecht aandoen.