Het is een bekend feit dat sommige mensen zich ergeren aan het gedrag van anderen waarin ze zelf ook tekort schieten. Het is ook een collectief verschijnsel. Na de rellen en het wangedrag van asielzoekers in Keulen kwamen er overal heftige reacties los. Het lijkt alsof de mensen onbewust hun eigen gedrag hierin herkennen.
In de verschillen tussen de mensen liggen de kansen voor een hoog beschaafd land verantwoording te nemen voor de door het volk verworven rijkdom aan menselijke waarde.
Ook in ons land wordt vaak geklaagd over het wangedrag van Nederlandse mannen jegens vrouwen en homo’s. En over mannen die vrouwen grof bejegenen, tegen hun wil gebruiken, aanranden of erger.
Helaas blijft de roep om aandacht van vrouwen en meisjes die in hun gezin door mannen een ondergeschikte rol worden toegekend vaak nog ongehoord en daardoor ook in Nederland nog steeds slecht beantwoord.
In Nederland verdienen mannen meestal meer dan vrouwen terwijl ze hetzelfde werk doen. Alle mensen zijn voor de wet gelijk, maar door uiterlijke kenmerken klagen grote groepen mensen in Nederland dat ze vaak worden lastig gevallen en dat ze zich bedreigd voelen.
Onvrede vloeit altijd naar het punt van de minste weerstand. Het gebrek aan onderlinge verdraagzaamheid en eerbied voor anderen wordt helaas maar al te vaak geprojecteerd op weerloze vluchtelingen.
De feiten zijn niet te ontkennen maar de vraag is wat kunnen we eraan doen? Strafmaatregelen zijn niet effectief, want veel jonge mensen zijn discriminerend geprogrammeerd. De enige oplossing is preventief door te beginnen bij de jeugd en die te leren respect te hebben voor andere mensen van alle aard en geslacht.
Het is bovendien de taak om scholen en leraren voldoende te ondersteunen om hieraan optimaal mee te kunnen werken. Kinderen worden beïnvloed door het gedrag van hun ouders. Maar alle opvoeders kunnen veel bijdragen aan het verbeteren van de mentaliteit.
Dat sommige culturen vrouwonvriendelijk zijn is een feit dat niet te ontkennen valt, maar de islam is dat als zodanig niet. Er zijn grote verschillen die bepaald worden door de culturele achtergrond van een bepaald volk.
Zo weet ik dat mijn geboorteland Indonesië een provincie heeft waar de bevolking islamitisch is met een zeer vrouwvriendelijke cultuur. Een man die trouwt met een meisje uit die streek moet bij zijn schoonmoeder inwonen en is door het huwelijk aan haar gezag onderworpen.
Wederzijds begrip voor culturele verschillen is in elke samenleving van groot belang. In de verschillen tussen de mensen liggen de kansen voor een hoog beschaafd land de verantwoording te nemen voor de door het volk verworven rijkdom aan menselijke waarde. Zo kan een land door een rechtvaardig beleid voor iedereen de verantwoording voor gelijke behandeling zichtbaar uitdragen in het belang van het gehele volk.
In memoriam
Lieve professor de Blot,
8 Jaar na mijn Master of Science op Nyenrode, vertelde ik vanavond vol enthousiasme over u aan mijn Italiaanse man. Op Nyenrode inspireerde u mij al enorm met uw vooruitstrevende gedachten over business spirituality! Dat heeft zo’n indruk op mij gemaakt dat ik u vanavond ‘Google-de’ om u aan mijn man te laten zien en zo op deze website terecht kwam.
Na uw TedX talks gezien te hebben en een paar blogposts gelezen te hebben, wil ik u hartelijk bedanken voor zo veel inspiratie!! Ik ben diep onder de indruk en heb veel bewondering voor u en uw werk! Vanaf vandaag is mijn doel om – net zoals u – altijd te blijven leren, mezelf te blijven ontwikkelen en nieuwe vriendschappen te blijven creëeren om elkaar te helpen.
Ik ben dankbaar dat u uw kennis en wijze woorden met ons deelt! It made my day dat ik u hier op deze mooie website weer heb ‘gevonden’ en hier uw interessante, prachtige blogposts kan volgen!
From the bottom of my heart: thank you for sharing and truly caring! 🙂
Hartelijke groet,
Sabine
Mooi onderwerp om over te discussiëren. We verliezen onze beschaving wel eens uit het oog. We hebben er wel voor gezorgd, onze economie te stimuleren naar een hoger welvaartspeil, maar ons beschavingspeil is niet altijd meegegroeid. Welvaart en beschaving zijn niet hetzelfde….
Ik denk inderdaad dat we bij de jeugd moeten beginnen, maar wel via onszelf. Een goed voorbeeld geven, respect tonen voor het anders zijn van de ander. In mijn beroep als imagocoach ben ik voorzichtig aan begonnen met een project op een lagere school. Hoe kun je jonge kinderen het vertrouwen geven, dat het goed is om jezelf bijzonder te voelen, om complimenten te durven ontvangen en daardoor ook te durven geven. Eigenwaarde gaat vaak om kleine dingen, opscheppen kun je beter ombuigen dan bestraffen of negeren, maar je eigen bijzondere kenmerken leren herkennen, erkennen, verkennen en gebruiken, dat maakt jonge mensen krachtig en sociaal, want als jij mij laat zijn wie ik ben, dan ben ik ook bereid jou dat te gunnen.
Dag Paul,
Ja meer respect kan helpen. Waar ik aan denk is ook het inzicht dat we helemaal niet van elkaar verschillen. Uiteindelijk zijn we allemaal mensen en zitten we allemaal in hetzelfde schuitje op een blauw bolletje. Onze overeenkomsten zijn duizend maal groter dan de verschillen. De niet eens wezenlijke verschillen worden voor een groot deel direct bepaald bij onze geboorte. (naam, geslacht, ras, godsdienst, land van geboorte). De verschillen zijn daarom van toevallige aard en het is vreemd daar zoveel gewicht aan toe te kennen.
Dank je wel Paul, is het niet erg dat men geen normen en waarden meer kent? Hier een gezegde van Sai Baba: Begeerte vernietigt toewijding, woede vernietigt wijsheid, hebzucht vernietigt goed werk – geef daarom deze slechte eigenschappen op. – Baba
Dag Paul,
Wat een mooie inspirerende tekst! Dank je wel. Respect naar het andere geslacht, naar een andere seksuele geaardheid, naar andere culturen, begint voor mij diep in onszelf. Het gaat voor mij over respect voor het leven hier op aarde. Voor ieder die hier leeft en iets bijdraagt. Ieder heeft zijn eigen vonk. Helaas zijn veel mensen niet in staat meer om echt met hun hart te kijken. Ze kijken alleen met hun ogen en die slaan vaak het wezenlijke over. Het filter ‘oordeel’ zit er over heen.
Hoe zou de wereld eruit zien als men naar elkaar kijkt zonder dit oordeel?
Goede Paul,
Dank voor je je beschouwing over gebrek aan respect jegens de ander, wie dan ook, of wat dan ook.
“Heb de ander lief als jezelf….” staat in onze Christelijke beschaving gegraveerd. Niet overigens in de Joodse of Islamitische, ook niet in de humanistische levensovertuigingen.
Het is evenwel het aller moeilijkste gebod uit het erfgoed van Christus. Niets is zo moeilijk om jezelf lief te hebben. Erich Frommer besteedt daar de nodige aandacht aan.
Bovendien leven wij thans in een cultuur van overheersend cynisme, prioritair materialisme, afbraak van uit de historie gegroeide waarden, ook Christelijke.
De opvoeding van de grote meerderheid van kinderen in ons land gebeurt niet meer op basis van Christelijke waarden. Wel in toenemende mate op grond van Islamitische waarden. Dat gebeurt in de gezinnen van Moslim migranten, in de madrassa’s en de moskeeën. Op zich is daar geen bezwaar tegen, maar de resultante van de zwaartepunten in de opvoeding leidt tot een toenemende wederzijdse afkeer en onverdraagzaamheid, voorafgegaan door grote persoonlijke onzekerheid over het Bestaan. Respect is een ouderwets woord geworden, dat door bijvoorbeeld politici over het algemeen niet meer wordt gebruikt.
Wie heeft zichzelf nog lief? Wie is op grond daarvan in staat om op duurzame wijze de ander lief te hebben? Te respecteren?
De ontwikkeling van de techniek, de derde of vierde industriële revolutie, wordt ontworpen, ontwikkeld, in processen gebracht en in productie.Vanwege het gebrek van liefhebben van zichzelf is daardoor de onmogelijkheid om de ander lief te hebben en permanent feit. Media en sociale media besteden hier vrijwel nooit aandacht aan, omdat liefde en respect teveel de geur van softies verspreiden. Dat laatste is niet goed voor de kijkcijfers.
De technische uitvindingen kunnen, en zullen ook naar alle waarschijnlijkheid, er toe leiden dat een massale vernietiging van deze aarde – waar wij ongelooflijk slordig mee om gaan, omdat wij die ook niet liefhebben – op korte of middellange termijn, plaatsvindt.
Wij hebben ons en de ander te weinig of nooit lief gehad. Vandaar het algemene gebrek aan respect.
Ik wens je een mooie beginnende lente, met heel veel kleine mooie stille bloemen. Bloemen en sprieten die je je weer heel dicht brengen bij liefde voor jezelf en dus ook voor de en het andere.
Hallo Paul,
Dank je wel. Weer. Ik word elke keer opnieuw geraakt door wat je zegt/schrijft. Ik vind het inspirerend hoe je elke keer weer vraagt: “Is dit nu werkelijk gedrag van ons als mensen waar wij met elkaar allemaal meer Mens van worden?” Daarnaast echt en helder verwoord waar jou verlangen ligt, volgens jou de mogelijke oplossing ligt.
Ik neem je uitnodiging op; ik zal verwoorden waar ik naar verlang. Waar ik naar verlang, is in vrede, vreugde en vrijheid leven op elk moment van elke dag. Zodat ik kan genieten van en leven in welzijn, welvaart en welbevinden eveneens elk moment van elke dag. Daar verlang ik zielsveel naar. Daar wil ik, samen met anderen, mijn tijd in steken. Volgens mij zijn daar consequenties aan verbonden. Volgens mij betekent dat onder andere dat ik mijzelf als gelijkwaardig zien en mij als gelijkwaardig gedraag als elk ander mens dat ik ontmoet in de breedste zin van het woord. Dat ik aanvaard dat ieder van ons een eigen beleving van het Leven heeft die gelijkwaardig is. Ieder heeft zijn/haar eigen waarheid die net zo waar en/of onwaar is als elke andere waarheid. Dat ik aanvaard dat ik mag leven gewoon omdat ik er ben, net zo als elk ander die leeft gewoon mag leven omdat die mens nu eenmaal leeft. Hier en Nu. Dat dit zelfs geldt voor elk levend wezen. Dat ik recht heb op mijn deel van wat de aarde opbrengt, net zoals elk ander levend wezen. Dat ik samen met anderen niks anders hoef te doen dan open, echt, helder, verbonden te zoeken naar balans in mensen, leefomgeving, profijtelijkheid en bezieling. Dat mijn enige vraag hoeft te zijn: “Hoe gaan jij, ik en alle anderen met elkaar het in het vat steken om ieder voor zich, Nu, te leven in vrede, vreugde en vrijheid genietend van welzijn, welvaart en welbevinden?”
Prachtig geformuleerd! Het raakt de ‘kern’ van de huidige problematiek, als spiegel voor onszelf en onze samenleving. Als we ons hiervan bewust worden treedt er verandeirng op, die ons toegang geeft naar een vredige samenleving, die altijd bij onszelf begint. Onverdraagzaamheid trekt onverdaraagzaamheid aan, zoals liefde ook altijd liefde aantrekt.
Dankjewel Paul, voor je altijd weer zo mooie, liefdevolle en helder beschreven blogs.
Beste Paul,
Ik lees uw colums al langdurig en kan mij meestal met uw ienswijze verenigen, deze keer echter niet.
Dat u in deze colum aangeeft dat ook in Nederland wantoestanden als in Keulen gebeuren is correct, maar dat u het doet lijken dat de intensiteit in Nederland gelijk is aan de toestanden in Keulen, daar kan ik mij niet in vinden.
Dat u begrip wilt tonen voor het feit dat er nu eenmaal cultuurverschillen zijn, klopt, maar dat betekent niet dat het goed te praten is wat er in Keulen is gebeurd en we dus bij de kinderen op scholen moeten beginnen om aan deze wantoestanden een einde te maken.
Door te ontkennen dat er een zware wissel getrokken wordt op Nederland en haar inwoners en diens tolerantie door de balansverstoring veroorzaakt door het ongebreideld opnemen van grote massa’s vluchtelingen lijkt me niet juist.
Van deze massa’s is volgens de heer Timmer, vice voorzitter van de Eurocommissie, 60 % bestempeld als economische vluchteling, dat kan toch niet de bedoeling zijn.
Nederland, Duitsland en andere landen gaan een hele zware toekomst tegemoet, helaas. Ik hoop, dat dee hele toestand tot houdbare properties wordt terggebracht, dan zal het ook mogelijk zijn iets te doen aan het overbruggen van de kloof van de cultuurverschillen ipv. rondrennen als brandweer.
Beste Paul,
Discriminatie is een natuurlijk verschijnsel wat mensen dagelijks doen: in de supermarkt, op het werk, de mensen waar we (niet) mee omgaan en allerlei keuzes die we maken in het dagelijks leven. Er zijn genoeg Nederlanders die ik liever niet thuis over de vloer heb. Ik zoek ze niet op en verwacht ook geen (over)last van ze te hebben. Als je echter ergens te gast bent, dan gelden er aanvullende regels. Zoals mijn ouders mij hebben bijgebracht is het belangrijk om je aan te passen als je ergens op bezoek bent. Dat betekent o.a. dat je je zult moeten verdiepen in de gebruiken, normen en waarden van het land van de gastgever (waar de gast, naar ik aanneem, hoopt enige tijd te kunnen blijven). Jouw voorbeeld “Een man die trouwt met een meisje uit die streek moet bij zijn schoonmoeder inwonen en is aan haar gezag onderworpen.” zal ongetwijfeld in Indonesie in die provincie van toepassing zijn, maar dat wil nog niet zeggen, dat diezelfde verplichtende en in mijn ogen onacceptabele leefregel hier kan worden voortgezet als deze familie naar Nederland verkast. Een ‘hoogbeschaafde’ cultuur betekent, dat we kennis hebben van dit soort zaken, maar daarmee is nog niet gezegd dat we allerlei buitenlandse gewoonten en/of invloeden hoeven te accepteren.
Beste Paul,
Bedankt voor het appèl dat je elke keer weer doet met je nieuwsbrief. Het thema respect doet mij stilstaan bij de vraag: Hoe ga ik om met respect? Hoe respectvol ben ik naar mezelf en de ander? Ja, als alles van een leien dakje loopt, dan is het redelijk makkelijk. Maar wat doe ik als ik me benadeeld voel of iemand voordringt in de winkel of mij op de weg geen voorrang geeft?
Bewust worden van de respectloosheid en (voor)oordelen die in mij huizen, dat genereert groei, ontwikkeling en volwassen gedrag. Elke ontmoeting of het onbekende met een positieve nieuwsgierigheid tegemoet treden, zoals een kind dat doet. Dan zie je een wonder in plaats van een tekort.
Met vallen en weer opstaan kunnen we samen de wereld mooier kleuren. Stel je voor……
beste Paul,
Respect is iets wat je, als het goed is, van huis uit wordt bijgebracht. Als ouders zich laatdunkend uitdrukken over bepaalde groepen, dan is het niet vreemd dat hun kinderen dat navolgen.
We hebben m.i. behoefte aan een echte paradigm shift, waarbij we leven vanuit het bijbelse principe ‘de ander uitnemender achten dan jezelf’. Dat is wat anders dan je zelf helemaal wegcijferen, maar het brengt ons er wel toe om eerst naar de onder te luisteren en echt geïnteresseerd zijn wat hem/haar beweegt. Dan ontstaan er gelijkwaardige gesprekken, waarin je ontzettend veel van elkaar kunt leren. En als het goed is voorkomt het ook onze neiging om iedereen maar in hokjes te stoppen en een individu te zien als een vanuit een bepaalde groep (moslims, christenen, mannen, vrouwen, homo’s, asielzoekers).
Onze Schepper heeft ons allemaal tot unieke mensen gemaakt. Iedereen met zijn of haar eigen kwaliteiten, karakter etc. uiteindelijk bestemd om met Hem en met elkaar in vrede te leven. Een ideaalbeeld? Zeker, maar wel goed om vanuit die gedachte in het leven te staan.
Helemaal mee eens.
Waarde Paul,
Belangrijk is ook dat onze wereld leert relativeren en kijken naar onze geschiedenis.
Er zijn tijden geweest dat vrouwen door de mannen aan hun haren werden weggesleept van de ene hut naar de andere. Hoeveel eeuwen hebben wij er over gedaan om op dit punt van onze beschaving te komen? En thans verlangen wij dat die andere onbeschaafden er enkele weken over moeten doen? Klopt toch niet!!
Op dit moment leven er op Nieuw-Guinea nog volksstammen die in bomen wonen en
leven(hutten gemaakt in de kruinen van de bomen en treden gehakt in de boomstammen . Is dat hun schuld??? Neen toch!!!
Wat denkt men dat er gebeurt als een dergelijke volksgroep hier in onze maatschappij wordt losgelaten? Een grote ellende!! Hun schuld, of de onze?!
Begrip en respect hebben voor de medemens en proberen wegen te vinden om hen
te laten wennen aan onze maatschappij, maar dan niet voor eeuwen!! Hoe??? Dat moeten de geleerden dan maar uitzoeken.
Boeiende materie: respect hebben, respect geven…. En hebben we ieder niet een Eigen visie over wat het woord inhoudt en hoe we daar vorm aan geven? Volgens mij is het meer dan alleen opvoeding, cultuur…. gaat het zeker over meer bewustwording en een ruimer bewustzijn. Dat we gelijk zijn aan elkaar, dat er niemand boven of onder mij is…… Hoe zou dat zijn als we dat kunnen leven?
Beste Paul,
Hartelijk dank voor deze column. Wij moeten iedere vorm van vrouw onvriendelijk gedrag e/o discriminatie afwijzen door welke vertegenwoordigers van welke cultuur dan ook.
Het begint inderdaad bij de opvoeding. Ouders hebben hier een voorbeeld in te zijn.
Duidelijke herkenbare uitspraken.