Nederland is een christelijk land dat nog Pasen viert, al weten veel mensen niet meer wat de betekenis is van Pasen. Nu er veel buitenlanders komen uit islamitische landen komen er steeds meer mensen die wel Paasfeest vieren maar eigenlijk niet goed weten wat er wordt gevierd.
Voor de christenen is het Pasen duidelijk: de verrijzenis van Christus uit de dood. Ofschoon deze betekenis voor niet christenen nietszeggend is heeft het Paasgebeuren toch ook een diep menselijk karakter die iedere mens kan aanspreken. Dat is het feit dat liefde altijd pijn doet.
In het Paasverhaal weerspiegelt zich de kern van de liefde als de hoogste vorm van samen zijn.
Op de pijn in de liefde is een tweevoudige reactie mogelijk. Dat zien we in het huwelijk waar twee mensen dol veel van elkaar houden maar op een gegeven ogenblik elkaar pijn doen. De meest voor de hand liggende reactie is dan weglopen en niets meer om de ander geven. Als dat zich vaak herhaalt komt vanzelf de scheiding.
Een andere weg is uitpraten en proberen elkaar te begrijpen. Dan ontstaat er een gesprek op een dieper niveau van de relatie die het conflict overstijgt. Er ontstaat dan een liefdesband op een dieper niveau van het bestaan. Langs een dergelijk proces kan de relatie zich tot op het diepste zijns-niveau van ons bestaan verdiepen. Dat zien we bij twee oudjes die op de rolstoel naast elkaar zitten en elkaars hand vasthouden. Er ontwikkelt zich een ontmoeting zonder woorden.
Het is dit beeld dat het Paasmysterie ook uitdrukt. Christus hield dol veel van de mensen, meer dan wie dan ook, maar van die mensen ondervond hij de diepste pijn. Christus hield dol veel van zijn hemelse Vader, maar aan het kruis voelde Hij zich verlaten en schreeuwde het uit van pijn: “Mijn God, mijn God, waarom heeft U me verlaten?”.
Christus stortte in de diepst mogelijke pijn van Zijn Liefde, en de Liefde kwam weer tot de hoogste bloei. Hij kwam bij zijn geliefde Magdalena die hem vasthield, maar Jezus antwoordde: “Houd mij niet vast want ik ga eerst naar de Vader”.
In het Paasverhaal weerspiegelt zich de kern van de liefde als de hoogste vorm van samen zijn die samen kan gaan met de diepste pijn. Dat is herkenbaar bij de dood van een geliefde partner of een geliefd kind. Dan kan de Paasgedachte ons innerlijk kracht en steun geven.
In memoriam
no passion without suffering (Jeff Staes)
Beste Paul,
en alle anderen die de tijd nemen dit te lezen.
Hoe waar en toepasbaar is ook deze blog weer. Paasgedachte en liefde voor de ander.
Hoe kan ik de overtuiging bij de ander binnen laten komen, dat praten altijd ook voor jezelf veel oplevert.
Dat de basis waaruit liefde ontstond ook de basis is die je verder helpt.
De spiritualiteit tussen twee mensen vergaat niet, zelfs niet als een van hen met scheidingswens op de proppen komt.
Laat die basale spiritualiteit je leidraad zijn; de leidraad naar je hart, naar de liefde voor jezelf en anderen.
Geen liefde zonder pijn; die pijn kan er alleen zijn als er ook spiritualiteit was/is. En zo is de cirkel weer rond.
Zalig Paasfeest, fijne liefde
Aan het einde der tijden,nu verteld op de Donderdag voor Goede Vrijdag betekend geen ondergang,niets vreesaanjagends,maar is de verheffing of verlichting van je geest om over het wereldse rijk van de tijd heen te gaan en d e schoonheid van de schepping te zien.Het afscheid van die heerlijke aardse schoonheid zag ik in Jezus oog,op Goede Vrijdag 2004,was hij er onder onze oude eik in de schemer van de beginnende avond.Zijn linkeroog kon bijna niet open door een doorn die door het ooglid stak,maar de blik in zijn rechteroog nam afscheid van de aardse schoonheid,voor de droefheid daarin zijn geen tranen.
De cirkel voor de voorbije vastenperiode is rond. Op Aswoensdag ( tevens Valentijnsdag) kregen wij op 15 februari een mooi stukje van Paul over de Liefde. De centrale gedachte liefde komt terug bij het hoogfeest van Pasen en de bij de aanvang van de komende Paasperiode met 50 dagen tot Pinksteren.
Laten we eens kijken naar het woord ‘liefde’.
Nog nooit is er zoveel geschreven en gezongen over dat mysterieuze woord die elk van ons treft.
Welk beeld stellen wij ons voor bij het geheim van de liefde?
Wat is dat eigenlijk, liefde – waar hebben we het dan over?
Kunnen we wel over liefde spreken zonder haar stuk te maken?
Waar gaan we naartoe met de liefde?
Is het een onmogelijk verlangen?
Of stemt liefde hoopvol?
Graag nodig ik de trouwe en toevallige bezoekers-lezers van de rijke blog van Paul de Blot uit op Vrijdag 13 april 2018 naar Oisterwijk (NL) voor een boeiende theateravond – aan een democratische toegangsprijs – met als thema “ het Geheim van de Liefde “. Beminnen en bemind worden.
Wie zijn de gastsprekers:
* De grote Nederlandse schrijfster en filosofe Désanne van Brederode.
* De gekende seksuoloog en relatietherapeut uit Vlaanderen
Prof. Dr. Alfons Vansteenwegen. Hij is de auteur van de bestsellers Liefde is een werkwoord.
* Aanvullend een optreden met een muzikale inslag van eigen bodem Dhr. Peter van Aerts. Koordirigent van o.a. het Oisterwijks Kamerkoor.
Aan ALLE liefhebbers van de liefde… ouders met grote kinderen en grootouders met kinderen VAN HARTE WELKOM.
Meer info: http://www.metgezelinzingeving.com
Aan allen van harte een vreugdevol Zalig Pasen en fijne paasdagen met de lente in het hart !
‘Zalig’ omdat we steeds opnieuw op Gods belofte van leven mogen rekenen.
Beste John,
Wat heeft u een mooi verwoorde reactie gegeven, waar ik mij graag bij aansluit.
Beste Paul,
Bedankt voor je mooie worden. Het mysterie van Pasen is voor ons mensen nauwelijks te vatten. Een ding weet ik zeker dat door de komst van Jezus op deze aarde en zijn lijden en opstanding een geweldig transformatie proces opgang gebracht is. In veel spirituele kringen heerst de gedachte dat de mens tot zelfverheffing kan komen, door zijn eigen ego te overwinnen en dus zijn bewustzijn te vergroten. Natuurlijk is dat belangrijk, maar door de imperfecte mens kan hij dat niet op eigen kracht. De liefde en kracht van Christus is in dit proces onmisbaar. Hij helpt ons in het lijden dat dit leven nu eenmaal met zich meebrengt en pas als wij ons willen overgeven aan hem zullen zijn kracht en liefde daadwerkelijk ervaren.
Goede en gezegende Paasdagen toegewenst
Lieve Paul,
Je verhaal raakt me weer heel diep, zoals ook vele andere verhalen. Soms moeten we als mens door diepe dalen heen. Pijn en verdriet, maar ook de worsteling en de boosheid, lijken bijna ondraaglijk. Maar het laat ons ook iets waarlijks zien. Het kan ons juist die kracht geven die nodig is om te gaan staan en echt ons ware zelf te gaan leven.
??
Hoe meer pijn je ervaart,hoe meer mensen je kunt helpen
Zalig Pasen
Beste Paul,
Heel veel gelovigen in de Christelijke leer hebben m.i. ook het paasverhaal niet begrepen. Wat ik haal uit het paasverhaal, is dat wij sterven en in de zielenwereld terecht komen en we weer opnieuw op aarde kunnen komen, dus reïncarneren, om de aardse dualiteit weer te beleven en in ons zelf uit te werken.
Door reïncarnatie-ervaringen kunnen we de verschillende kanten in ons zelf beleven Door dit te herleven tot diep in onze cellen helen we en wordt onze blik breder, meer inleefbaar naar onszelf en anderen toe. Ook Jezus was in India geweest en bracht deze kennis mee. Helaas heeft de Kerk deze kennis in de doofpot gestopt.
Hartelike groeten en een goede Paas.
Waar is beschreven dat Jezus in India is geweest en deze leer heeft verkondigd?
Ook goede paasdagen toegewenst.
Dank voor jouw helder en herkenbaar verhaal, Paul. Goed om de kern en actualiteit van dit eeuwenoude verhaal, ook vandaag in alle eenvoud te beschrijven. Een inspirerende bespiegeling, die de moeite waard is dit weekend weer eens grondig te overwegen.