Dierbare vrienden,
Graag noem ik jullie mijn vrienden omdat ik het zo ervaar na de vele gelukwensen en lieve woorden van dank en waardering die ik van jullie heb ontvangen voor mijn 95e verjaardag.
Uit jullie reacties op mijn webartikels ervaar ik een diepe vriendschap. Ik ben jullie zeer dankbaar voor al het plezier dat mij het contact met jullie steeds schenkt.
Wie dankbaar is heeft geen kritiek, maar schept een samenhang van begrip.
Over de betekenis van vriendschap en mijn persoonlijke ervaring van de rijkdom van vriendschap, heb ik al vaker geschreven.
Mijn leven lang is vriendschap voor mij een kernbegrip. Ik ben er dankbaar voor dat ik dat steeds zo beleef.
Vandaag is het 75 jaar geleden dat de geallieerde strijdkrachten in Normandië aan land kwamen om te vechten voor de bevrijding van Europa. Een historische dag van grote betekenis voor vriendschap.
Met vereende krachten werd op D-Day in juni 1944 massaal de aanval ingezet door duizenden dappere mensen. In deze strijd voor de vrijheid van anderen gingen veel vriendschappen verloren.
Toch zijn er in deze diepste crisis ook veel nieuwe vriendschappen gesloten. Vaak met een onbekende, zonder naam, maar voor het leven, in grote dankbaarheid.
Op TV zag ik hoe de nog levende veteranen eervol werden gehuldigd voor hun moedige inzet. Ze hebben hun leven gewaagd voor de vrijheid van anderen. Het is opvallend dat zij in interviews meestal niet spreken over hun militaire prestatie. De mensen die nog uit eigen ervaring kunnen vertellen over de oorlog, spreken vooral over hun verloren vrienden. En de nieuwe vrienden, waar ze vaak hun leven aan te danken hebben.
De kracht die vriendschap geeft om te kunnen overleven in de diepste crisis heb ikzelf ook ervaren in de oorlog. Zonder vrienden had ik niet vijf jaar de onmenselijkheid kunnen overleven van het Japanse concentratiekamp voor krijgsgevangen soldaten.
Naast vriendschap is dankbaarheid de rijkste gave die je iemand kunt schenken voor diens goedheid. Wie dankbaar is heeft geen kritiek, maar schept een samenhang van begrip.
Met deze brief wil ik jullie mijn diepste dankbaarheid betuigen voor alle reacties op mijn webartikels. Het zijn jullie reacties die het overleven van dit weblog al meer dan tien jaar mogelijk maken.
Door ook op elkaar te reageren is door de rijkdom van jullie eigen levenservaringen ook voor alle toekomstige lezers een waardevolle bron ontstaan voor inspiratie voor nieuw leven, in vriendschap en dankbaarheid.
PS: het is ook mogelijk om te reageren op video’s. Bijvoorbeeld op deze korte video over dankbaarheid, en over energie en plezier in het leven uit 2011.
Beste Paul,
Het moet verschrikkelijk geweest zijn in de Japanse kampen. Mijn vader bij het KNIL werd begin 1942 opgepakt en als krijgsgevangene naar Japan gestuurd. Hij heeft het overleefd, maar vraag niet hoe? Hij heeft nooit willen vertellen wat hij daar heeft meegemaakt. Singer-songwriter, Indische troubadour Wouter Muller veranderde het spreekwoord: spreken is zilver en zwijgen is goud in “spreken is zilver en zwijgen is Indisch! Komt bij jou dit bekend voor Paul?
Het enigste wat hij ons meegaf: Indie is verleden tijd en komt nooit meer terug, kijk vooruit, kijk naar de toekomst. En ik sputterde tegen en zei uit de geschiedenis genereren we lessen voor de toekomst. Dat klopt zei hij, je weet wat de oorzaak is geweest van deze wereldramp, details hoef je niet weten. Wouter componeerde een prachtig liedje over Indie: wil je weten waar Indie nog ligt? tussen Duitsland en de duinen, tussen de Wadden en Maastricht. Indie ligt in de harten van de mensen die er geboren en geleefd hebben.
Proficiat met je verjaardag en nog vele gelukkige en gezonde jaren hierna met al je dierbaren
De afgelopen dagen zijn er een aantal documentaires en films (Saving Private Ryan) langsgekomen over D-day. Tot dit jaar raakte he me wel, maar dit jaar is er iets veranderd. Alsof ik eindelijk echt begrijp, hoe Dankbaar ik en velen met mij, moeten zijn voor de offers die zijn gebracht tijdens de bevrijding. Ook als Paul schrijft over het Japanse gevangenkamp, maak ik een diepe buiging. Alsof ik eindelijk besef hoe fout de boodschap is van de diverse Hollywoodfilms over de oorlog. Heldendom is iets anders. Heldendom gaat over de offers die gebracht zijn. Over doorgaan. Over de onbeschrijflijke ellende om je heen en waar je moed en doorzettingsvermogen voor nodig hebt. Vriendschap is daarbij essentieel.
En dat is volstrekt anders dan de ‘moed’ gespeeld door de acteurs uit de films. Sjongejonge…..
Ik voel dan ook dit jaar tot in mijn botten de dankbaarheid voor wat er is gebeurt. Enorm, diepe Dankbaarheid.
Beste Paul (en ook wel beste Annelies,
Ik denk met dankbaarheid terug aan de tijd dat ik jullie heb leren kennen. Begin juni 2011 leerde ik dat er op 24 juni aan de Nyenrode Business Universiteit een doctoraatsverdediging van ene Annelies Oosterhoff zou plaatsvinden, met als promotor… Paul de Sauvigny de Blot SJ. Een telefoontje met Paul Quist maakte me duidelijk dat die verdediging openbaar was en ik besloot er naar toe te trekken. Het doel was een beter beeld van Paul de Blot SJ te krijgen, want ik was geïntigreerd geraakt door één quote van hem en nadien door een paar lezingen die ik youtube had gevonden. Die dag heeft m’n vierde professionele leven in een definitieve plooi gelegd. Paul bleek de heel integere, authentieke en warme persoon te zijn die ik al vermoede. Ik wou hem beter leren kennen en ik besliste die dag om later dat jaar een van de retraites te volgen die Paul af en toe organiseerde.
In oktober volgde ik een drie daagse retraite in Maarsen olv Paul de Blot. Het duurde geen dag of Paul maakte mij duidelijk dat ik om de verkeerde reden naar die retraite was gekomen. Namelijk om hem beter te leren kennen, daar waar het de bedoeling zou dienen te zijn om mezelf beter te leren kennen, hield Paul mij voor. Ik ontdekte gedurende die retraite ook het unieke Awareness inzicht van een andere Jezuïet, waarvan ik het Kippen en Arenden verhaal kende, Anthony de Melo SJ. Nadien downloadde ik de tapes van Antony’s seminarie ‘Awareness”. Die geluidsbanden zouden mijn reisgezellen zijn gedurende minstens een jaar.
In januari 2012 volgde ik terug een retraite met Paul de Blot SJ. Deze keer uiteraard om de correcte reden en we kwamen, zoals verwacht, onszelf tegen. Onze missie werd er wel door bevestigd en verstevigd. Die retraite werd eigenlijk door Jan van Reenen SJ, die ooit ‘spirituele retraites’ onder leiding van Anthony de Melo SJ had gevolgd, gegeven. Ook vond ik Paul de Blot SJ bereid om later dat jaar naar Lembeke af te zakken en een lezing te verzorgen in het kader van een volgende workshop ‘Cruciale dialogen’.
Op 7 juni 2012 had de derde workshop “Cruciale dialogen’ plaats met Paul de Sauvigny de Blot SJ als gastspreker. De toen 88 jarige Paul was op z’n eentje vanuit Amsterdam via Mechelen naar Gent gespoord. Daar liet ik hem ophalen door een taxi. Paul was keurig op tijd voor de kennismaking met de 21 deelnemers en het middagmaal. Paul’s lezing in de vroege namiddag sloeg in als een bom. Gelukkig had ik voor een videocaptatie van die lezing gezorgd. Nu nog hoor ik van de deelnemers die dag dat ze af en toe nog eens naar die presentatie kijken. Ik had ze dan ook op m’n slideshare kanaal geplaatst.
Dus redenen genoeg om dankbaar te zijn en te blijven. Deze keer geeft Paul een heerlijke interpretatie van het begrip kritiek. En dat voor een jezuïet, die meesters zijn in het beargumenteren. Door mijn ontmoetingen met jou, Paul, werd mijn vastgeroest idee omtrent ‘jezuïeten’ volledig vloeibaar. Onder meer door jou kreeg ik (terug) de vloeibare mindset van het kind. Daar ben ik u nog het meest dankbaar om.
Creatively,
Johan
Hallo Johan,
Bedankt voor het delen van je persoonlijke ontmoeting en ervaring met Paul.
Heel leuk om op deze wijze over Paul te lezen!
Team pauldeblot.nl
WAt een prachtige reactie, en wat een nieuwsgierigheid maakt deze in mij los. Dank je wel Johan.
Geen dank Anita! Indien je meer wilt lezen over m’n vierde professionele leven en hoe Paul de Sauvigny de Blot mij hielp dit leven te ont-dekken surf dan eens naar m’n webstek: http://www.creativeinterchange.be.
Een van de belangrijkste dingen die Paul mij deed inzien was dat wanneer er in je leven iets toevalt, je dan het dient op te rapen en er iets dient mee te doen. Paul is niet alleen een Fransman (en dus een volgeling van René Descartes (“je pense, donc je suis), hij is ook een pragmaticus (I act so I am). Hij is beide en nog veel meer!
Creatively,
Johan
De natuur van het leven geeft ons 86.400 seconden cadeau, die we elke dag weer mogen gebruiken.
Heb jij er al één gebruikt vandaag, voor het voelen en het uitspreken van je dankbaarheid?
Dankbaarheid vervat je niet louter als daad in de vorm van een gebed voor het eten,
voor mij is het een manier van leven geworden.
Dank voor je inspiraties en contemplaties, Paul
Waarde Paul,
Is het er mogen zijn voor een ander niet de grootste gave die we kunnen schenken en ontvangen? Zowel het een als het ander stemt toch tot dankbaarheid? Noem het ‘liefde’, noem het ‘vriendschap’.
Wij mogen alleen maar hopen nog lang te mogen genieten van uw wijze woorden / gedachten.
Het ga u goed,
Paul
Dank voor al je wijze, inspirerende woorden.
‘Wie dankbaar is heeft geen kritiek, maar schept een samenhang van begrip’. Dat is een krachtige prachtige zin in je blog, die me even bezig houdt.
Dan het woord kritiek maar even opgezocht: krités: hij die beargumenteerd beoordeelt, analyseert, interpreteert of observeert.
Ik ben je dankbaar voor je kritische geest tijdens onze tijd samen bij Nyenrode. Het heeft me een samenhang aan begrip aangereikt.
Dankbaar
Voor het moment
Voor het nu
Voor wat het is
Voor je liefde
Voor je warmte
Voor alles
With love
Maria
Paul het is altijd weer een vreugde om jouw artikelen te lezen. Dankjewel? Janneke