Het grote misverstand van spirituele vernieuwing is dat het om een vergeestelijking gaat die gemakkelijk wordt ervaren als zweverigheid. In wezen gaat het echter om de concrete realiteit, om een andere manier van kijken naar deze realiteit en de innerlijke kracht ervan ontdekken.
Echte vernieuwing komt tot stand vanuit de realiteit van ons bestaan door er anders naar te kijken, vanuit het hart, met verwondering en bewondering, en met dankbaarheid.
De religieuze, spirituele en seculiere kant van ons bestaan hoort tot dezelfde realiteit, die telkens vanuit een andere invalshoek wordt gezien. Zodra we de realiteit in zijn essentie ervaren ontdekken we dat alles met alles te maken heeft, en een samenhang is van al het bestaande. Onze persoonlijke belangen worden in het licht van de alles omvattende realiteit overstegen en we ervaren de mensen en de natuurlijke omgeving als volwaardige partners.
Mijn personal coach vroeg me eens: wanneer heb je voor het laatst een vogel horen zingen? Het antwoord heeft me geen moeite gekost want als ik tegen de avond thuis kwam hoorde ik in de tuin vaak een vogel fluiten waar ik met verwondering en bewondering stil bij stond. Ik luisterde zonder dat ik besefte wat er met mij gebeurde. Het was telkens weer iets nieuws dat me verrijkte.
Ik zag bij het vallen van de eerste sneeuw van deze winter een kind dat voor het eerst met grote verwondering ernaar keek, naar de sneeuw graaide en met een verbaasde blik ernaar keek. Het kind lachte tegen zijn moeder met een rijkdom van leven die mij niet onberoerd liet. De zang van een klein vogeltje verwonderde me, een kind dat naar vallende sneeuw keek verwonderde me, maar ook een collega die mij onverwacht hulp aanbood toen ik geen raad wist verwonderde me. Ik hou er een diep gevoel van dankbaarheid van over en het was of het leven weer nieuw was.
Toen ik een collega dezelfde vraag stelde wanneer hij voor het laatst een vogel had horen zingen had hij moeite met een antwoord. Ik heb me toen afgevraagd of dit niet de armoede is die ons in de crisis heeft gestort, dat we het zo druk hebben dat we geen tijd meer hebben om ons te verwonderen en ons dankbaar te voelen.
Momenten van stil zijn en gewoon genieten zijn ook de bronnen van nieuwe inspiratie en nieuwe inzichten. Voor mij zijn dat de momenten dat ik invallen krijg waarover ik moet schrijven of moet spreken. Het is dit stilstaan bij bewondering en dankbaarheid dat ik me gesterkt voel om het drukke werk op me te nemen. Jammer genoeg komen we door ons drukke leven niet aan stil zijn toe. Zelfs vakantie tochten worden zo druk geprogrammeerd dat er vaak te weinig tijd overblijft voor bezinning.
Echte vernieuwing komt tot stand vanuit de realiteit van ons bestaan door er anders naar te kijken, vanuit het hart, met verwondering en bewondering en met dankbaarheid. Dan zwijgt de rede en spreekt het hart vol liefde. Dan zien we mensen, dan zien we kinderen, dan herkennen we echte vreugde en droefheid en dan ontdekken waar het om gaat in ons leven. Dan ervaren we iets goddelijks. Wat God betekent is voor de meeste mensen hetzelfde, maar hun beelden en uitingsvormen zijn onderling verschillend. In de verwondering en dankbaarheid ervaren we dit godsbegrip als goedheid, als een vorm van liefde, eenvoud en innerlijke vrede. Het is zo goed en zo mooi! Dat is het begin van elke vorm van vernieuwing.
In memoriam
Beste prof. Dr. Paul de Blot
Ik wil u graag een vraag stellen die ik zelf niet kan beantwoorden.
Na mijn ziek zijn in 1995 ben ik in spiritueel opzicht veranderd
ik heb eierstokkanker gehad met zware chemotherpie.
het moeilijkst vond ik
dat ik anders naar de mens ben gaan kijken
mijn visie is dan ook
dat ik de mens zie
als een totaalbeeld van het leven
met een leven voor en na de dood
ik weet dat er heel veel mensen zijn
die alleen geloven wat ze zien
dat maakt het zo ingewikkeld om er over te praten
dan moet je gaan overtuigen
wat ik niet meer wil
dat heb ik genoeg gedaan
ik help kinderen en volwassenen
die vastlopen in hun gevoel
die kinderen slapen slecht
dromen vaak eng
kunnen zich niet concentreren
zijn bang
veel volwassenen kunnen zich moeilijk staande houden
omdat ze zo gevoelig zijn
daardoor hebben ze veel indrukken
die ze niet kunnen verwerken
hun zintuigen zijn sterker ontwikkelt
dat geeft de last die ze hebben
dit weet ik uit eigen ervaring
als je daar last van hebt dan voel je meer
zie, hoor, ruik ,proef je meer
je wordt als het ware overspoelt
dat weet je niet
je probeert je staande te houden
door de gevoelens en indrukken
niet te voelen
dat betekent dan ook dat je dat onderdrukt
omdat er niemand is die dat uitlegt
dat dat zo werkt
bij mij is dat ook zo
dat heeft een grote wending gegeven aan mijn leven
ik ben op een bepaald moment alles verloren
wat mij dierbaar was
daaruit is voortgekomen dat ik nog gevoeliger geworden ben
ik ben als het ware bij mijn kern gekomen zal ik maar zeggen
vandaar uit ben ik weer gaan leven
er is een ontwikkeling uit voortgekomen
die niemand geloofd
die daar verstand van zou kunnen hebben
daar bedoel ik mee doktoren en psychiaters
ik heb contact gezocht met het Parapsychologisch Centrum in Utrecht
ze vinden
dat ik me moet gaan ontwikkelen
door een studie te gaan volgen op dat gebied
ik vertel wat er gebeurt met mensen die bij mij komen
dat ik ze kan helpen en goede resultaten heb
de mensen die komen hebben uiteenlopende klachten
kinderen met aanverwante ziekte van autistisch spectrum
kinderen die erg uit balans zijn
slecht slapen
enge dingen zien en horen
dat gaat dan over de dood en ongelukken
waar veel bloed aan te pas komt
met skeletten en andere enge dingen
papa’s en mama’s die binnen kort dood zullen gaan
een erg ongeluk gaan krijgen
als die kinderen bij mij komen
gaat er iets in werking in mijn lichaam
ik magnetiseer dan de kinderen
door te praten en te knutselen
staan ze meer open voor mij
zodat het beter en sneller werkt
ook volwassenen behandel ik op deze manier
ik heb een man begeleidt die al 15 jaar stemmen had
hij had een paar zelfmoordpogingen gedaan
omdat hij daar opdracht voor kreeg
de stemmen zijn na 3 maanden weg
hij moest wel begeleidt worden daarna
om zijn leven goed te kunnen leven
er komen ook mensen met een burn-out
of andere zware energieen
die ik weg kan halen
nu is het zo dat ik er problemen mee krijg
omdat ik op mijn bovenkamertje bezig ben en
als ik om mij heen kijk
zoveel verschrikkelijke dingen zie en hoor
dat ik vind
dat ik dit door moet kunnen geven
aan een grotere groep mensen
die hier wat mee kunnen doen
ik wil me ook laten onderzoeken als dat nodig is
omdat ik zulke grote resultaten heb
ik zou graag willen dat ik dit kon toelichten
aan iemand die dit serieus neemt
ik ben een vrouw van 60 jaar met veel levenservaringen
serieus en volhardend
vandaar dit schrijven
ik hoop dat u mijn vraag kan beantwoorden
of er iemand is die mij helpen kan
met vriendelijke groeten
Dini Simons
Dag Paul,
Helemaal waar! Inderdaad verwarring met zweverigheid. Lijkt uit mijn ervaring ook te komen wanneer de ‘verlichte’ woorden/ zinnen gebruikt die voor de luisteraar niet te bevangen zijn in een concrete voorstelling.
Het voorbeeld van een vogel horen zingen is heel concreet en makkelijk voor te stellen.
p.s. wanneer ik het laatst een vogel heb horen zingen? Elke ochtend! Mijn weksignaal op mijn telefoon is het gezang van een merel; warme zomerochtend, dauw op het gras, zonnerood van de opkomende zon.
Met andere woorden; mooier wakker worden kan bijna niet!
Voor iedereen: geniet van de dag! Mvgr, Pim de waard
@Pim de Waard: wat een rijkdom Pim Dank
Beste heer de Blot,
Inspirerend artikel. Ik herken (gelukkig) de rust in de momenten van ontmoeting. Ik moet sterk denken aan Martin Buber die in de Ik-Gij grondregels de ontmoetingen omvat zoals u benoemt. Op enig moment kan uit de verzameling van ons omringende “het”ten iets oplichten en zich laten ontmoeten. Iets van zijn wezen aan ons meedelen. En dat “het” kan die zingende volgel zijn, of een rimpeling op het water, een gesprek met iemand, de woorden die we lezen,… van alles. Dit zijn dan inderdaad geen zaken die je kan afdwingen, maar uw oproep om open te staan voor de werkelijkheid om ons heen (en die neem ik dan heel ruim) is er één van dorstlessen in een uitdrogend bestaan, rustpunten vinden (en zijn!) door het alledaagse heen!
Dank en groet,
Rob
@Rob Haster:Leuk dat je het herkent Rob. Succes ermee
Beste Paul,
Een prachtige column. Als zoon van een christelijk gereformeerd predikant heb ik wekelijks de rationele kant van God en liefde gehoord, maar nooit persoonlijk ervaren. Als kind dacht ik na over de zin van het leven, maar vond de antwoorden in de kerk weinig bevredigend. Te complex om waar te zijn. Ik ben wel altijd nieuwsgierig geweest naar het spirituele. Er moest toch een betere verklaring zijn voor ons aardse bestaan. Ik ben blij dat ik altijd mijn eigen weg ben gegaan en me weinig heb aangetrokken van wat gangbaar is. Juist die ervaringen hebben mij geleerd dat het ons denken is, wat ons juist beperkt in onze waarneming. Maar ik moet zeggen, dat het geen eenvoudige stap was om de beperkingen van mijn eigen denken en waarnemen te zien. Het was een innerlijke doorbraak met vele consequenties. Dat alles met alles samenhangt en dat de tegenstellingen die we onze kinderen nog steeds op school leren (bv. groot versus klein, goed versus kwaad) uitingen van hetzelfde zijn. Maar ook dat God geen afstandelijke man is (en als dat wel zo zou zijn, hij ook een vrouwelijke kant heeft), maar dat wij goddelijk zijn. Dat het goddelijke in ons zit. Dat wij ook creators zijn en in staat zijn “een nieuwe dag” te scheppen. Elke dag opnieuw. Maar daar moeten we ook voor kiezen, want met diezelfde kracht kunnen we veel schade aanrichten. Een ander gevolg van die doorbraak in bewustzijn is de groeiende compassie voor de ander. Omdat wij mensen in wezen een en dezelfde zijn. Daarmee heeft liefde voor mij betekenis gekregen.
Een groot deel van deze “ontdekkingen” heb ik gedaan door gesprekken met een psycholoog, maar ook door de stilte op te zoeken (onder meer in een stilteklooster, maar ook in de natuur). Het is moeilijk te beschrijven hoe intensief en wonderlijk zulke ervaringen kunnen zijn, daar zijn ze dan ook persoonlijk voor. Ik ben in ieder geval heel blij en dankbaar dat ik de stomen in mijn leven heb kunnen gebruiken als wind in mijn zeilen, dat ik de weg naar mijn hart heb gevonden. En het mooie is dat er geen weg terug is! Zo kan ik elke dag fluitend door het leven, met of zonder vogels in de buurt.
Bedankt voor je heel herkenbare Column Paul. Het zijn die, soms kleine, momenten van verwondering die er toe doen. Zoals genieten van de grote variëteit aan vogels midden in de stad. Ik woon in Rotterdam. Daar maakte ik dit filmpje van een nachtegaal die in onze buurt zijn domicilie heeft gekozen: http://vimeo.com/5113778 Er gebeurd nog veel meer in onze buurt dat gaat over de relatie mens en dier en de betekenis die dit kan oproepen: http://peterdekock.nl/2009/09/18/de-oversteek/
Hartelijke groet,
Huub Koch
@ Lia Hol: Dank voor je reactie Lia en leuk dat je het herkent. Succes ermee
U voegt de daad bij het woord…alles wordt anders.
Nieuwe lay-out? Lekker fris met dat groen.
Groen staat toch voor genezing?
Alles wordt anders; Als het aan mij zou liggen inderdaad. Spirituele vernieuwing is inderdaad niet zweverig. Behalve als je dit wel vindt.
Maar zoals elk probleem zowel het kleinste als het grootste kunnen worden opgelost door een spirituele oplossing. Het is raar dat we het eens kunnen worden over bijvoorbeeld waterrechten maar over olierechten kunnen we het maar niet eens worden. De enige oplossing is spiritualiteit.
Dat u schrijft over dat alles met elkaar samenhangt vond ik leuk omdat ik deze dag las over de ‘ongeschreven leer’ van Plato. Die leer is groots in zijn klein zijn.
Veronderstelde inhoud
Noot: Onderstaande beschrijving gaat ervan uit dat Plato’s ongeschreven leer voor ons niet te doorgronden is, of dat er niet zoveel is dat te doorgronden valt. Het is slechts een poging iets feitelijks weer te geven van de betreffende testimonia, zonder al te veel interpretatie. Zie voor een veel stelliger opvatting en uitgebreider interpretatie het corresponderende Duitse wikipedia artikel.
De onbepaalde Tweeheid en het Ene-Goede
De diverse uitingen van Aristoteles over dit onderwerp samengevat komen hier op neer: Zoals de Ideeën de constituerende elementen van de zintuiglijk waarneembare voorwerpen zijn, zo zijn het ‘Grote-en-Kleine´en het ‘Ene’ de constituerende elementen van de Ideeën. Elders duidt hij dit ‘Grote-en-Kleine’ aan als de ‘Onbepaalde Tweeheid’. Voor Aristoteles is alles een samenstel uit vorm en materie, en in zijn visie zou deze Platonische leer begrepen moeten worden als: De Ideeën hebben als ‘materie’ de Onbepaalde Tweeheid, en als ‘vorm’ Het Ene.
De meest voor de hand liggende verbinding met de Plato zoals wij die uit zijn geschreven werk kennen is te vinden in de Philebus: daar wordt gesproken over het ‘bepaalde’ en ‘onbepaalde’, waaruit alles om ons heen is samengesteld. Dit zou dan naar een hoger plan getild ook voor de Ideeën gelden, waarbij het ‘bepaalde’ tot het ‘Ene’ is geworden.
Algemeen Pythagoreïsch is verder de opvatting dat het Ene staat voor het Goede. Ook voor Plato gold dat Eenheid een hogere status had dan al het andere. Dat het Ene dus geïdentificeerd is met het Goede (in de Lezing over het Goede) hoeft dus geen verwondering te wekken. Wanneer men vervolgens dit Ene-Goede laat samenvallen met de Idee van het Goede, zoals beschreven in de Staat, dan heeft men een getuigenis dat Plato al ten tijde van het schrijven van de Staat zijn ongeschreven leer achter de hand had.
Zijn de Ideeën getallen?
In het bovenstaande is al gerefereerd aan de Pythagoreërs. Op bepaalde plaatsen zegt Aristoteles dat voor Plato de Ideeën getallen waren. En elders dat Plato deze getallen beperkte tot tien (Fysica III, 206b 32, en Metafysica Boek Mu, 1084a 12), een opvatting die Aristoteles niet kan waarderen[5]: er zijn toch meer dan tien Ideeën nodig om al het bestaande te verklaren? Doch volgens velen zou Plato hier refereren aan het tientallig stelsel. Verder[6]schrijft Aristoteles hem ook de pyhtagoreïserende opvatting toe dat de getallen voortgebracht worden door de ‘Onbepaalde Tweeheid’ (waarbij dan waarschijnlijk de Ideegetallen bedoeld worden, niet de ‘normale’ getallen).
Groet,
@Reza: dank je voor je korte maar veelzeggende opmerking Reza
@ Reza: dank voor je filosofische commentaar Reza. Succes ermee
Prachtig. De natuur en de stilte zijn voor mij inderdaad een bron van inspiratie en energie. Er is altijd iets te zien en te beleven. De sneeuw en de zon waren heerlijk de afgelopen dagen.
@Mariëtte Verlaan: leuk dat je het herkent Mariette. Succes ermee
Dag Paul,
Spiritualiteit is de integratie van alles, zichtbaar en onzichtbaar, en komt tot uitdrukking in de kleinste dingen zoals de glimlach van een kind. U weet op indringende wijze aan ons duidelijk te maken wat spiritualiteit werkelijk is, mijn dank hiervoor!
Met hartelijke groet,
Ilse ten Berge
@Ilse ten Berge: dank voor je reactie Ilse, ik ben er blij mee
Mooi zoals u het leven beleeft. Merci dat u dit uitdraagt.
Spiritualiteit en verbondenheid met het leven en de natuur is o zo belangrijk om weer leren open staan voor het Vertrouwen dat we allen zo graag wensen te geven en te beleven. Het kan een frisse kijk geven op het leven. Steeds lastiger wordt het voor vele medemensen om dwangmatig te moeten leven zonder dat menigeen enig toekomstperspectief ervaart. Dit is namelijk de realiteit die steeds meer wordt ervaren.
We blijven maar doorgaan te streven naar meer en meer, naar prestatiedrang en zien door de vele bomen zelden nog het bos nog, laat staan het mooie in zichzelf en de medemens. Ik wens u een fijne dag.
Met warme groet
@Marianneke: Dank voor je herkenning Marianneke. Ik ben blij dat jet het herkent
Mooie column, momenten van rust en stilte zijn inderdaad erg belangrijk. Ik ben zowel business consultant als acupuncturist/tai chi leraar. Door meditatie en tai chi raak ik regelmatig in staat van totale stilte. Het is alsof je verdwijnt in het niets en verbonden bent met alles.
Als ik dan stop met mediteren of tai chi en weer naar buiten stap dan lijkt de natuur intenser en mooier dan daarvoor.
Kortom ik ben het geheel eens, stilte in jezelf geeft ruimte voor het werkelijk beschouwen van de schoonheid van de natuur en brengt je ook dichter bij je eigen natuur.
Hopelijk raken er meer mensen in de business wereld geinspireerd door de woorden van Paul. Dat zou ten goede komen aan ons allen en de wereld waarin we leven.
Vriendelijke groeten
Daniel Rademaker
@Daniel Rademaker: Hartelijk dank voor je mooie commentaar Daniel. Succes ermee
Dank voor deze prachtige column. Wat zou de wereld er prachtig uitzien als we met z’n allen beseffen “the best things in life are free”! Ik moest ook denken aan citaat uit de bijbel: Let op de vogels, zij zaaien niet en maaien niet zij hebben geen voorraadkamer of schuur, en toch voedt God ze. Hoe ver ga jij de vogels te boven!”
@Edwin Brink: Veel dank voor je herkenning Edwin. Het versterkt mij ook
Dank je wel Paul, je column toverde een glimlach op mijn gezicht en een heel fijn warm gevoel, je woorden ontving ik rechtstreeks in mijn hart. Deze dag is er daarom weer één om niet te vergeten.
Geke
@ Geke Bruins Slot: Dank je Geke, de glimlach is het kostbaarse dat je anderen kunt geven
Geen prof, maar wel iemand die weet dat vogels in de winter behoorlijk stil zijn :-). Ik kijk uit naar het voorjaar wanneer ze onze tuin weer vullen met gezang. Nu proberen we de voeder-plaatsen gevuld te houden wat heel veel ongewoon (dus erg leuk) bezoek veroorzaakt. Zelfs een wilde manke fazant komt af en toe onze tuin binnen gestrompeld. Ze moeten dus wel erg veel honger hebben. Dus profs, als jullie veel zingende vogels willen horen, graag ook wat voer (ligt ook in de supermarkt) buiten hangen! Hartelijke groet!
Dankjewel Paul, voor de mooie vraag; “Wanneer heb jij voor het laatst een vogel horen zingen?”. Een ogenschijnlijk eenvoudige vraag die enorm veel teweeg brengt! Nogmaals dankjewel! Keep up your excellent en spirited work!
@ Ronald Molendijk: Dank voor je korte maar rijke commentaar Robbert
Beste Paul,
ik heb je afgelopen maandag voor de 2e keer in mijn leven mogen ontmoeten (nu bij het avond college op Nyenrode) en blijf verbaasd over je gave om de juiste woorden te vinden. Ook in deze colomn weet je op een prachtige manier vast te leggen wat ik elk mens graag van harte wens en aan kan raden. Houd oren, ogen en alle andere zintuigen open en geniet van de kleine dingen en het leven wordt alsmaar rijker. Ute zei het een week geleden zeer terecht “het gaat om jouw ervaring…”, maar Paul bedankt dat je het op deze manier toch tot “onze ervaring…” weet te maken!
Richard Nieuwenhuizen
@ Richard Nieuwenhuizen: dank voor je commentaar Richard, alles is inderdaad herkenbaar als het diep menselijk is
Dag Paul, ik het alleen maar beamen wat je schrijf, want ik heb ik Tokio gewerkt en zelfs in het weekends merk ik dat je geen vogels zag of hoorde, of wellicht was ik ook te druk bezig de ‘ratrace’ na te jagen en heeft die mentaliteit die vogels verorberd…:-)
Mooie column. Veel mensen doen veel dingen zonder aandacht en nemen geen rust. Ik zelf vaak ook nog te weinig. Velen van ons hebben niet geleerd om bewust te leven en met aandacht alle dingen die op je pad komen tegemoet te treden. Het is best lastig om dat patroon te doorbreken. Het lukt me steeds beter en het is heerlijk zo te kunnen leven. Ik ervaar ook, dat juist die momenten van rust en stilte een enorme boost aan inspiratie en creativiteit geven.
Dat is het voordeel om op een locatie te werken waar alle faciliteiten in de buurt zijn en waar ook nog vogeltjes zingen die ik hoor als ik in rust en stilte ben.
Nu krijgt het nog een extra dimensie door deze column 😉
Ik heb u pas onlangs ontdekt via het filmpje van uw lezing voor MKB Krachtcentrale, maar ik heb het gevoel dat ik u en uw gedachtegoed al mijn hele leven ken. Dank u wel voor uw verhelderende inzichten in deze column, het geeft me even een moment van innerlijke rust en dus kracht om weer door te gaan.